در ضمن تدريس ، در ميان نكته هايى كه از خود ايشان ما استفاده مى كرديم و طبعاً بعضىاز اين نكته ها چيزهايى بود كه ايشان از استادانشان شفاهاً دريافت كرده بودند، بهمطالب بسيار ارزنده و عميق و داراى دقتهاى كم نظيرى برمى خورديم » .آيت الله مسعودى كه خود سالها از درس آيت الله العظمى بهجت بهره برده اند دربارهويژگى تدريس ايشان بهجت مى گويد:« سبك درس ايشان سبك خاصّى است . معمولاً آقايان مراجع و بزرگان در درس خارج يكمساءله اى را مطرح مى كنند و اقوال ديگران را يكى يكى ذكر مى كنند، سپس يكى را نقدمى كنند و ديگرى را تاءييد، و سرانجام يكى از آن نظرات را مى پذيرند، يا نظريّهديگرى را انتخاب مى كنند. ولى ايشان برخلاف همه ،نقل اقوال نمى كنند بلكه ابتدا مساءله را مطرح مى كنند و بعد روند استدلالش را بيان مىكنند. اگر شاگرد آراء علماء را ديده و مطالعه كرده باشد، مى فهمد كه دليلى را كهاستاد ذكر مى كند چه كسى گفته است ، و اشكال يا تاءييدى را كه مى كند مى فهمد بهسخن چه كسى اشكال يا قول چه كسى را تاءييد مى كند. لذا هر كس بخواهد در درسايشان شركت كند بايد مبانى و نظرات آقايان ديگر را ديده باشد. » آيت الله محمّد حسين احمدى فقيه يزدى درباره شيوه درس ايشان مى گويد: « نوعاً ايشانچند مساءله اى يا فرعى را كه عنوان مى فرمودند بعد از توجّه به ظرافتهاى حديث وروايت و يا آيه شريفه اى كه دلالت بر موضوع بحث داشت ، مقايسه اى بين موضوع بحثو ساير بحثهاى مشابه مى نمودند و دقت عقلى و فكرى خاصّى درتعادل آن دو انجام مى دادند، آنگاه نتيجه مى گرفتند كه انصافاً نتيجه علمى و جديد بود.و حقيقتاً مطلبى را كه ذكر مى كردند ناشى از اوج و عظمت ديد و فكرشان بود كه از ائمهعليهم السّلام و اسلام گرفته بود. و اجتهاد صحيح نيز هم اين گونه بحث و تجزيه وتحليل كردن است . »
لطفا منتظر باشید ...
