نيز مى گويد: « ايشان در بياناتشان مى فرمودند: ما طلاّب بايد در اين فكر باشيم كهچگونه مى توانيم يك امضاء و تاءييدى از مولايمان حضرت ولى عصر(عج ) بگيريم ؟يعنى چگونه درس بخوانيم و چگونه رفتار كنيم كه مولايمان ما را امضاء و تاءييد كند؟يك طلبه هميشه (چه در اوان تحصيل و چه بعد از فراغ ازتحصيل ) همّ و غمّش بايد اين باشد. بايد در اين فكر باشد كه رفتارم ، كردارم وگفتارم چگونه باشد كه آقا مرا تاءييد بكند. اگر طلبه اى هميشه در اين فكر باشد ودر اين مسير حركت كند دچار هيچ انحرافى نخواهد شد، نه در كردارش ، نه در گفتارش ونه در رفتارش . خلاف زىّ و شاءن از او سر نمى زند، دچار سردرگمى و بحران نخواهدشد. »
لزوم اجتناب از صفات رذيله و راه آن
همچنين مى گويد: « آيت الله بهجت خيلى تاءكيد داشتند بر اجتناب از صفات رذيله و مىفرمودند كه : مثلاً سجده طولانى از عباداتى است كه كمر شيطان را مى شكند، اما كسى كهسجده طولانى انجام مى دهد بايد بعد جلوى آينه بايستد و ببيند جاى مهر جلوى پيشانىاش نقش بسته يا نه ؟ اگر نقش بسته مقدارى بمالد تا از بين برود و مبتلا به صفترذيله ريا نشود. » خود آيت الله بهجت در جايى نقش معرفت حق را در رفعرذايل اخلاقى مهم دانسته و مى فرمايد: « همهرذايل اخلاقى ، از ضعف در معرفت خداوند متعال پديد مى آيند، و آنها را اُنسِ به اُنسْگيرنده اُنْس گيرندگان در عبادت ، دفع و رفع مى نمايد. اگر انسان دريابد كهخداوند متعال هميشه و در همه حال از هر زيبايى زيباتر است ، از اُنس به او هرگز جدانخواهد شد. » همچنين در جاى ديگر از ايشان سؤ ال شد: براى دورى از ريا چه بايد كرد؟فرمودند: « با عقيده كامل اكثار حوقله (بسيار لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّه ) گفتن » .(94) و نيز پرسيده شد: براى درمان عصبانيّت چه كنيم ؟فرمودند: « با عقيده كامل زياد صلوات فرستادن « أ للّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِمُحَمَّدٍ » .(95) و همچنين سؤ ال شد: جهت علاج غرور، چه راهى را توصيه مى فرماييد؟مرقوم فرمودند: « بسمه تعالى ، اكثار « حَوْقَله » علاج غرور است . » (96) همچنين پرسيده شد: اين جانب به وسواس مبتلا هستم ، لطفاً جهت برطرف شدن آن مراراهنمايى فرماييد.مرقوم فرمودند: « اكثار تهليل ،(97) علاج وسواس است » .(98)
ارزش فكر و انديشه
آقاى خسرو شاهى مى گويد: « ايشان خيلى تاءكيد مى كردند بركنترل زبان و مى فرمودند: بايد زبان را كنترل كنيم و بيست و چهار ساعت فكر و يكساعت صحبت كنيم ، يعنى بيست و چهار ساعت بايدتاءمل و انديشه داشته باشيم و يك ساعت صحبت كنيم ، بلكه شايد يك ساعت هم زيادباشد. »
جايگاه علم و دانش
هم او مى گويد: « ايشان يك بار در مسير حركت خود ازمنزل به طرف حرم به طلاّبى كه در خدمتشان حاضر بودند فرمودند: اين چه نعمتى استكه خداوند شما را در اين مسير طلب علم قرار داده است . علم ، نعمت بزرگى است . سپسمقايسه اى بين علم و مال دنيا انجام دادند و فرمودند: علم ومال دنيا اين تفاوت را با هم دارند كه بايد ازمال دنيا محافظت كنيد، اما علم شما را محافظت مى كند؛ فرق ديگر اينكهمال را اگر انفاقش بكنيم كم مى شود اما علم را هر چه انفاق كنيم رو به افزايش خواهدبود.و بدين وسيله طلبه ها را براى تحصيل علم تشويق مى كردند. »