زيارت
حضرت آيت اللّه بهجت در ملاقات حضورى جمعى از ارادتمندان در آستان قدس رضوىعليه السّلام با ايشان ، بياناتى را پيرامون زيارت امام رضاعليه السّلام و كرامات آنحضرت ايراد فرمودند. اين رهنمودها توسّط حضرت حجة الاسلام والمسلمين حاج آقا سيدمحمد صدرالا دبايى ، نماينده مؤ سسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوى در استان قمدر اختيار نگارنده قرار گرفت ، و با تصحيح يكى از نزديكان آيت الله بهجت به خدمتخوانندگان عرضه مى گردد:« زيارت شما قلبى باشد. در موقع ورود اذندخول بخواهيد، اگر حال داشتيد به حرم برويد. هنگامى كه از حضرت رضاعليه السّلاماذن دخول مى طلبيد و مى گوييد:« أَأَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّهِ » (120) - اى حجّت خدا، آيا وارد شوم ؟به قلبتان مراجعه كنيد و ببينيد آيا تحوّلى در آن به وجود آمده و تغيير يافته است يانه ؟ اگر تغيير حال در شما بود، حضرت عليه السّلام ه شما اجازه داده است . اذندخول حضرت سيد الشهداءعليه السّلام ريه است ، اگر اشك آمد امام حسين عليه السّلام اذندخول داده اند و وارد شويد.اگر حال داشتيد به حرم وارد شويد. اگر هيچ تغييرى دردل شما بوجود نيامد و ديديد حالتان مساعد نيست ، بهتر است به كار مستحبّى ديگرىبپردازيد. سه روز روزه بگيريد و غسل كنيد و بعد به حرم برويد و دوباره از حضرتاجازه ورود بخواهيد.زيارت امام رضاعليه السّلام از زيارت امام حسين عليه السّلام بالاتر است ، چرا كهبسيارى از مسلمانان به زيارت امام حسين عليه السّلام مى روند. ولى فقط شيعيانِاثنىعشرى به زيارت حضرت رضاعليه السّلام ى آيند.بسيارى از حضرت رضاعليه السّلام سئوال كردند و خواستند و جواب شنيدند، در نجف ،در كربلا، در مشهد مقدس ، كسى مادرش را بهكول مى گرفت و به حرم مى برد. چيزهاى عجيبى را مى ديد.ملتفت باشيد! معتقد باشيد! شفا دادن الى ماشاء اللّه ! به تحقّق پيوسته . يكى ازمعاودين عراقى غدّه اى داشت و مى بايستى موردعمل جراحى قرار مى گرفت . خطرناك بود، از آقا امام رضا خواست او را شفا بدهد، شبحضرت معصومه عليهاالسّلام را در خواب ديد كه به وى فرمود: « غدّه خوب مى شود.احتياج به عمل ندارد » ! ارتباط خواهر و برادر را ببينيد كه از برادر خواسته خواهرجوابش را داده است .همه زيارتنامه ها مورد تاءييد هستند. زيارت جامعه كبيره را بخوانيد. زيارت امين اللّه مهمّاست . قلب شما بخواند. با زبان قلب خود بخوانيد. لازم نيست حوائج خود را در محضرامام عليه السّلام بشمريد. حضرت عليه السّلام مى دانند! مبالغه در دعاها نكنيد! زيارتقلبى باشد. امام رضاعليه السّلام به كسى فرمودند « از بعضى گريه ها ناراحت هستم » !يكى از بزرگان مى گفت : من به دو چيز اميدوارم :اوّلاً - قرآن را با كسالت نخوانده ام . برخلاف بعضى كه قرآن را آنچنان مى خوانند كهگويى شاهنامه مى خوانند. قرآن كريم موجودى است شبيه عترت .ثانياً - در مجلس عزادارى حضرت سيدالشهداءعليه السّلام گريه كرده ام .حضرت آيت اللّه العظمى بروجردى رحمه اللّه مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند: « درروز عاشورا مقدارى از گِلِ پيشانى عزادارى امام حسين عليه السّلام ا بر چشمان خود ماليدم، ديگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عينك هم استفاده نكردم ! » .پس از حادثه بمب گذارى در حرم مطهّر حضرت رضاعليه السّلام حضرت به خواب كسىآمدند، سؤ ال شد « در آن زمان شما كجا بوديد؟ » فرمودند: « كربلا بودم » اين جمله دومعنى دارد:معنى اول اينكه حضرت رضاعليه السّلام آن روز به كربلا رفته بودند.معنى دوم يعنى اين حادثه در كربلا هم تكرار شده است . دشمنان به صحن امام حسين عليهالسّلام ريختند و ضريح را خراب كردند و در آن جا آتش روشن كردند!كسى وارد حرم حضرت رضاعليه السّلام شد، متوجّه شد سيدى نورانى در جلوى اومشغول خواندن زيارتنامه مى باشد، نزديك او شد و متوجه شد كه ايشان اسامى معصومين -سلام اللّه عليهم - را يك يك با سلام ذكر مى فرمايند. هنگامى كه به نام مبارك امام زمان -عجل اللّه تعالى فرجه الشريف - رسيدند سكوت كردند! آن كس متوجه شد كه آن سيدبزرگوار خود مولايمان امام زمان - سلام اللّه عليه و ارواحنا له الفداء - مى باشد.در همين حرم حضرت رضاعليه السّلام چه كراماتى مشاهده شده است . كسى در رؤ يا ديدكه به حرم حضرت رضاعليه السّلام مشرف شده و متوجه شد كه گنبد حرم شكافته شدو حضرت عيسى و حضرت مريم عليهماالسّلام از آنجا وارد حرم شدند. تختى گذاشتند وآن دو بر آن نشستند و حضرت رضاعليه السّلام را زيارت كردند.روز بعد آن كس در بيدارى به حرم مشرف گرديد. ناگهان متوجه شد حرم كاملاً خلوت مىباشد! حضرت عيسى و حضرت مريم عليهماالسّلام ز گنبد وارد حرم شدند و و بر تختىنشستند و حضرت رضاعليه السّلام ا زيارت كردند. زيارت نامه مى خواندند. همين زيارتنامه معمولى را مى خواندند! پس از خواندن زيارتنامه از همان بالاى گنبد برگشتند.دوباره وضع عادى شد و قيل و قال شروع گرديد.حال آيا حضرت رضاعليه السّلام وفات كرده است ؟
حرف آخر اينكه : عمل كنيم به هر چه مى دانيم . احتياط كنيم در آنچه خوب نمى دانيم . باعصاى احتياط حركت كنيم . »