دستورالعمل دوّم - شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت اللّه العظمی بهجت نسخه متنی

دستورالعمل دوّم

باسمه تعالى

آقايانى كه طالب مواعظ هستند از ايشان سؤ ال مى شود: آيا به مواعظى كه تاحال شنيده ايد عمل كرده ايد يا نه

آيا مى دانيد كه هر كس به معلوماتِ خود عمل كرد خداوند مجهولات او را معلوم مى فرمايد؟

آيا اگر عمل به معلومات -اختياراً- ننمايد شايسته است توقّعِ زيادتى معلومات ؟

آيا بايد دعوت به حقّ از طريق لسان باشد؟

آيا نفرموده با اعمال خودتان دعوت به حق بنماييد؟

آيا طريق تعليم را بايد ياد بدهيم يا آنكه ياد بگيريم ؟

آيا جواب اين سؤ ال ها از قرآن كريم (وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا، لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا)⁽¹³¹⁾

[ -و كسانى كه در راه ما بكوشند، مسلّماً آنان را به راههاى خود هدايت مى كنيم .]

و از كلام معصوم عليه السّلام « مَنْ عَمِلَ بِما عَلِمَ، وَرَّثَهُ اللّهُ عِلْمَ ما لَمْ يَعْلَمْ » ⁽¹³²⁾

و « مَنْ عَمِلَ بِما عَلِمَ، كُفِىَ ما لَمْ يَعْلَمْ » ⁽¹³³⁾
[روشن نمى شود؟]

خداوند توفيق مرحمت فرمايد كه آنچه را مى دانيم زير پا نگذاريم ، و در آنچه نمىدانيم توقّف و احتياط نماييم تا معلوم شود.

نباشيم از آنها كه گفته اند:

وَ ما تَوْفيقى إِلاّ بِاللّهِ، [عَلَيْهِ] تَوَكَّلْتُ، وَ إِلَيْهِ أُنيبُ، وَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ

مشهد مقدس

يكشنبه 21 / 5 / 1375 ه .ش .

مطابق با ربيع الاول 1417 ه .ق .

دستورالعمل سوّم

باسمه تعالى

همه مى دانيم كه رضاى خداوندِ اجلّ - با آنكه غنّى بالذّات و احتياج به ايمان بندگان ولوازم ايمان آنها ندارد - در اين است [كه ]: بندگان هميشه در مقام تقرب به او باشند.

پس مى دانيم كه براى [ به جهت ] حاجت بندگان به تقرّب به مبدء الطاف و به ادامهتقرّب [خداوند]، محبت به ياد او ادامه ياد او دارد.

پس مى دانيم به درجه اشتغال به ياد او، انتفاع ما از تقرّبِ به او خواهد بود. و در طاعت وخدمت او هر قدر كوشا باشيم به همان درجه مقرِّب و منتفع و به قرب خواهيم بود، و فرقبين ما و سلمان -سلام الله عليه - در درجه طاعت و ياد او كه مؤ ثر در درجه قرب ما استخواهد بود.

و آنچه مى دانيم كه اعمالى در دنيا محلّ ابتلاء ما خواهد شد، بايد بدانيم ؛ كه آنها هر كداممورد رضاى خداست ، ايضاً خدمت و عبادت و طاعتِ او محسوب است .

پس بايد بدانيم كه هدف بايد اين باشد كه تمام عمر، صرف در ياد خدا و طاعت او وعبادت ، بايد باشد تا به آخرين درجه قربِ مستعدِّ خودمان برسيم ، و گرنه بعد ازآنكه ديديم بعضى ، به مقامات عاليه رسيدند و ما بى جهت عقب مانديم پشيمان خواهيمشد.

وَفَّقَنَا اللّهُ لِتَرْكِ الاِْشْتِغالِ بِغَيْرِ رِضاهُ،

بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعيَن .

مشهد مقدس

چهارشنبه 24/5/1375 ه .ش .

مطابق با ربيع الاول 1417 ه .ق .

دستور العمل چهارم

باسمه تعالى

ارها گفته ام و بار ديگر مى گويم : كسى كه بداند هر كه خدا را ياد كند خدا همنشيناوست احتياج به هيچ وَعْظى ندارد. مى داند چه بايد بكند و چه بايد نكند، مى داند كهآنچه را كه مى داند بايد انجام دهد و آنچه كه نمى داند بايد احتياط كند.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته .