زيباترين سرود هستی

دكتر مصطفی چمران

بسم الله الرحمن الرحيم

نمي دانم، چگونه مي توان از علي سخن گفت كه شايستة حق او باشد. علي بزرگ است؛ ولي چه كسي جرأت دارد كه از بزرگي او نيز سخن بگويد؟ علي از هر چه بگوييم و بنويسيم بازهم بزرگتر است. او در فهم و وهم ما نمي گنجد. چه بهتر كه عاشقان راه علي و شيفتگان و مشتاقان راستين او، شهدا- كه رنگي از او دارند و رايحه اي از عطر و شميم ولايت او بو كرده اند- از علي بگويند كه قطعا سخنانشان صاف تر و به بزرگي علي نزديك تر است.

 شهيد دكتر مصطفي چمران، عارفانه به علي عشق مي ورزيد و هميشه او را در بي نهايت مي جست، علي را در اوج كمال انساني مي ديد كه در معراج در پيشگاه الهي ايستاده است و خود را آن قدر پائين، كه شرم مي كرد از علي سخن بگويد و اين را جسارتي در پيشگاه علي مي دانست. همه مظاهر زيباي كمال علي را تجلّي صفات خدايي مي دانست كه به بي نهايت متصل است. فريفته علم او، حلم او، زهد و تقواي او، ايمان واعتقاد او، شجاعت او، عدالت بي نظير او، قضاوت او، قدرت بيان او، نيزهوشي و زكاوت او، عطوفت و مهرباني او، خلوص و عرفان او، عشق سوزان او و بالاخره تنهايي تنهاي او بود و همه اين فضايل را در علي، نمونه و الگو و اسوه ي خود مي ديد و مي گفت كه بايد سعي كنسم به سوي اين اقيانوس بي كران فضايل و كمال بشتابيم، گرچه نمي توانيم به آن دست يابيم؛ ولي اگر در اين مسير طيّ طريق كنيم خود نعمت و پيروزي بزرگي است.

 در اين مجموعه كه از چند دست نگاشتة شهيد دكتر مصطفي چمران درباره علي(ع) يا راز و نياز با علي و سه سخنراني تشكيل يافته است، سعي شده است درحد اختصار از نگاهي ديگر به علي(ع) نگريسته شود، و آن نگاه شهيدي از عاشقان دل سوختةعلي است كه همة عمر نام علي و ياد علي، روحيه بخش دردها و رنج ها و غم ها و تنهايي او بود و همه اينها را به درد و رنج و غم و تنهايي علي گره مي زد و بي پروا به مصاف گرداب هاي مهيب خطر مي رفت تا شايد عشق و محبت به ذات ازلي را- كه از علي اموخته بود- او را به وصال معشوق و لقاء حق برساند. او در معراج محبوبيت با شهادت خود به سوي معبود پر كشيد و سينه پردرد و عشق سوزان و قلب مجروح خود را تقديم حق كرد.

 بدان اميد كه راه علي و نام علي و ياد علي چون چراغي فروزان، راه هدايت و انسانيت را به همة ما بنماياند.

مهدی چمران

79/11/21