بزرگان ری جلد 2

بسيار زيرك و بى ريا بود و به مقام مقدس حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام بسياراحترام نموده و تواضع مى كرد و از منزلش كه در جنب صحن شريف بود تا حرممطّهر چندين بار به زمين افتاده و سجده شكر كرده و زمين ادب مى بوسيد تا به حرممشرف مى شد.

علماى معاصرش از او خاطرات شيرين و خوشى دارندتصنيفاتى دارد مانندنورالآفاقكه در سال 1344ق طبع شده و كتب ديگر مانندخصايص العظيميهدرشرح احوال حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام به رشته تحرير آورده كه چندان مفيدنيستوى در سوم جمادى الآخره 1358 ق از دنيا رفت و در ايوان مطهّر كناربرادرش مدفون گرديد.

*كنى، حاج شيخ مرتضى

سومين فرزند حاج شيخ مهدى لاريجانىاو هم پس از تحصيلات سالها بعد ازمرحوم برادرش حاج سيد جواد در شهر رى به وظايف دينى و روحى اشتغالداشت تا آنكه اجل به سراغش آمده و در ايوان شريف به خاك رفته است.

*كنى، حاج شيخ عبدالرحيم

فرزند حاج شيخ آقا بزرگدر حدود 1323 در رى به دنيا آمد و چند سالى در قماز محضر آية الله فيض و آية الله حايرى و آية الله حجت و ديگران استفاده كرد و پساز فوت عمويش به جاى او به اقامه جماعت پرداخت و بعد در مسجد بالاى سر تادر سال 1410 ق كه وفات نمود و در جوار حضرت به خاك رفت.

1اختران فروزان رى و طهران، ص 82.

2اختران فروزان رى و طهران، ص 82؛ همچنين رك:آثار الحجة، جزء دوم.