*هشام بن عبداللّه رازى
وى فقيه حنفى و از عالمان بنام رى بوده است، و دروازه هشام آن شهر - كه درمشرق قرار داشته و از آنجا به خراسان مى رفته اند - ظاهراً به نام او استنبذى ازاحوال وى دررى باستان(ج 1، ص 261-263) در شرح دروازه هشام، و 434،437 در ذكر گورخانه شيبانى و هشام در رى ثبت افتاده است.*هشام بن مثنى رازى
وى از شيعيان رى و از اصحاب حضرت صادق عليه السلام بوده است.*همدمى رازى
وى از گويندگان قصبه طهران در اوائل عهد صفويان بود، و به عصارى اشتغالداشت؛ اين مطلع از او است:آه كز ديدن او گريه بر آورد مراآخر اين گريه بلائى به سر آورد مرا1 نيز رك:الكنى و الاسماء،دولابى، ج 2، ص 142، س آخر،تذكرة الحفّاظ، ج 1، ص351،س 3؛الاعلامزركلى، ج 9، ص 85.2 .منهج المقال، ص 367، س 19؛نقد الرجال،ص 369،س 4، ستون چپ؛جنة النعيم،ص524، س 10.