وى از معاصران صفويه بوده، و به زبان محلى طهرانى اشعار بسيار داشته است،و از آن جمله است:كَى بُو كه همچو دسته گل، گل ديم من زدر دراهم شَوِ غم بپا بشُو، هم روز بد بسر دراطفلى خورده خون ما كه، اگر لَوْودهانشاماچ كنى هزارجا، شير بجه شكر درا
*سعدبن ابى طالب بن عيسى، معين الدين ابوالمكارم (نجيب رازى)
نام وى در كتابالنقضدر رديف متبحّران علما از متأخران درج آمده، و شيخمنتجب الدين نيز احوال وى را به اختصار درفهرستبياورده است.او را مؤلفاتى چند همانندسفينة النجاة فى تخطئة البغاةو كتابعلوم العقلوغيرهما بوده است.
*سعدبن احمدبن عبدالعزيز، ابوالمعالى اديب رازى
در كتاب مقدمهنقض، به نقل از ابن الفوطى درج آمده:الكافى ابوالمعالى سعدبن احمد..ذكره الوزير ابوسعد الآبى فىتاريخ الرىالذى صنفّه و قال: «كان من بيت رياسة».2 .النقض،ص 189، س 2؛فهرست منتجب الدين، ص 87، ش 185؛امل الآمل،قسم ثانى،ص 476، س 27.3 مقدمهنقض،ص 46، س 20.
لطفا منتظر باشید ...
