نور اميد
زيد در زمانى سخت و دوره اى وحشت بار چشم به جهان گشود ، در زمانى كه بنىاميه در اوج قدرت و عمالشان يكه تاز ميدان كشور وسيع اسلامى آن روز بودند .در آن زمان ، آزاديخواهان و انقلابيون علوى بالأخص بزرگ آنان و تنها يادگارامام حسين عليه السلام يعنى امام على بن الحسين عليهما السلام در فشار سخت سياسى بودند و تمامحركات و سكنات حضرتش در كنترل عُمّال كثيف حكومت بود ، نه تنها او از بياناحكام الهى ممنوع بود ، بلكه تماسهاى او با افراد هم در كنترل آنان بود .زيد بن على عليه السلام در دوره اى پا به عرصه وجود نهاد كه ملت در بند كشيده مسلمانآن روز آرزوى فرمانده اى انقلابى ، مخصوصاً از خاندان على عليه السلام را در دلمى پروراند .او در زمانى متولد شد كه كوچك ترين قيام مسلحانه علنى توسط ائمه دين قدس سرهماسبب از هم پاشيدن تمام آمال شيعيان و انقلابيون و در نتيجه محروم ماندن مردم ازوجود ائمه معصوم قدس سرهما و بى نظير خويش مى شد ، و حتى كم ترين اثرى از اسلامواقعى باقى نمى ماند .در اين شرايط سخت ، احتياج به فرماندهى لايق و ارزنده از دودمان نمونهابو طالب در همه جا محسوس بود و بايد فرد بارزى از ايشان با صلاحديد امام به نحوسرى و تاكتيكى ، فرماندهى رسمى نبرد مسلحانه را به عهده بگيرد .1 .نقد الرجال تفرشى، حرف (ز) ، ص 143 ، به نقل ازرجالشيخ .