فصلنامة حضور در شماره 9 مطلبي را از امام خميني با عنوان «پاسخي منتشر نشده از آن حضرت» به چاپ رسانيد. مطلب مذكور پاسخي بود به يكي از مريدان آن حضرت كه در باب ارادة حق ـ تبارك و تعالي ـ سؤال كرده و ايشان جواب كاملي به آن داده بودند كه متن سؤال و جواب به طور كامل منتشر شد. در اين زمينه و ساير مقولات عرفاني با توجه به ديدگاههاي امام خميني، مطالب و مقالاتي چند در شمارههاي مختلف مجلة حضور به چاپ رسيده است. در مقالة حاضر، نويسنده مستقيماً در رابطه با آنچه در شماره 9 مجلة حضور چاپ شده بود، مقالة كوتاهي نوشتهاند كه در پي به نظر خوانندگان گرامي ميرسد.
نگاهي به برهان صديقين
پيرامون صفات حق تعالي مباحث گستردهاي صورت گرفته و از ابعاد و زواياي گوناگوني مورد بحث قرار گرفته كه قسمت عمدهاي از علوم اسلامي را به خود اختصاص داده است: متكلمين و فلاسفه و عرفا در اين نكته كه حضرت حق مستجمع جميع صفات كمال و جمال است و هر صفت كمالي را خداوند به نحو اتم و اكمل دارا است، متفقالقولند. و هر كدام به زبان خود و در قالب مفاهيم خود به اين مهم پرداختهاند. از بين اين مكاتب، فلاسفه بحث صفات را برهاني كرده و در اثبات آن براهين متقني اقامه كردهاند و حتي معتقدند گرايش ما سواءالله به او به خاطر كمالاتش است. حضرت امام اين فيلسوف عارف ومحقق مدقق نيز از طرفداران اين نظريه است و مطالبي كه در برخي آثار ميبينيم بر اين گفته صحه ميگذارد. هرچند كه برخي براهين حضرت در واقع تقريري از براهين حكماء پيشين ميباشد اما غور در آنها حاكي از عمق نگرش ايشان است. ايشان از واجبالوجود با عنوان كمال مطلق تعبير مي كند و معتقد است كه: «كمال مطلق همه كمالات است و الا مطلق نيست و هيچ كمالي و جمالي و جميلي ممكن نيست در غير حق ظهور كند كه اين غيريت عين شرك است و اگر نگوييم الحاد است.»[1] ميبينيم كه حضرت امام ـ اعلي الله مقامه ـ در اين چند جمله كوتاه به قاعدة بسيط الحققيه اشاره فرمودهاند ولي در اينجا چون بحث ما بر روي صفت اراده است، درصدد اثبات صفات كمال بر ذات اقدس الله نيستيم بلكه آن را اصلي مسلم گرفته و از اين مباحث تنها به عنوان مقدمهاي براي ورود به بحث اصلي استفاده كرده و بدون اطاله كلام از آن ميگذريم.