در اين مقاله با نگاهي به جايگاه صنايع دستي در استان بوشهر سعي شده به قابليتهاي بالقوه و بالفعل آن پرداخته شود . كالاهاي صنايع دستي به لحا ظ برخوداري از ارزشهاي والاي فرهنگي و تبلور ذوق و انديشه در توليد آن علاوه برجنبه مصرفي داراي ارزش هنري و قابليت صادراتي نيز مي‌باشد . امروز علاوه بر بحث اشتغال توسعه صادرات غير نفتي استراتژي اقتصاد بدون اتكاء به در آمد نفت به عنوان يك ضرورت اجتناب ناپذير مورد توافق همه كارشناسان ، مسوولان ، و برنامه ريزان مملكت قرار دارد بر اين اساس شناسايي و معرفي امكانات و استعدادهاي موجود در مناطق و بخشهاي مختلف اقتصادي كه بتواند جايگزين در آمدهاي نفتي شود از اهميت ويژهاي برخودار است در اين مناطق صنايع دستي به دليل مزيتهاي نسبي فوق العاده ، وفور مواد اوليه مورد نيا زآن در داخل كشور عدم سرمايه گذاري زياد و تكنولوژي پيچيده وارادتي سهولت آموزش پايين بودن هزينه سرانه آموزش و ايجاد اشتغال در اين بخش ، گستردگي فعاليت و توليد آن به ويژه در مناطق محروم و روستايي و بالاخره ارزش هنري و قابليت صادراتي آن به عنوان يكي از مهمترين محورهاي اين استراتژي تلقي مي‌گردد . لذا در شرايط فعلي كه مساله بيكاري و ايجاد اشتغال همواه با افزايش توليد داخلي و امحاء فقر و محروميت به ويژه در مناطق روستايي و بالاخره افزايش درآمد ارزي و توسعه صادرات غير نفتي مهمترين دغدغه هاي مسولين و رئوس اهداف برنامه توسعه اقتصادي و اجتماعي كشور را تشكيل مي‌هد اهميت توجه بيشتر به صنايع دستي به دليل ويژگي و همسويي ذاتي آن با اهداف مورد نظر روشن ترو فوري ترمي‌گردد.
لطفا منتظر باشید ...
