262 . الإقبال ـ به نقل از عبدالعظيم حسنى ـ : امام جواد عليهالسلام در شبى كه هِلال ماه رمضان را ديد ، نماز مغرب را خوانْد و پس از پايان نماز ، چون نيّت روزه كرد ، دست برداشت و چنين گفت: «خداوندا! اى آن كه مالك تدبيرى و بر هر چيز ، توانايى! اى آن كه نگاههاى نارواى چشمها را مىدانى و از آنچه در سينهها نهان و در درون ، پنهان است ، باخبرى! اى خداى باريكبين و آگاه! خداوندا! ما را از آنانى قرار ده كه نيّت كردند و عمل نمودند ، و از آنانى قرار مده كه بدبخت شدند و سستى نشان دادند ، و نه از آنان كه به غير عمل ، تكيه كردند. خداوندا! بدنهاى ما را از بيمارىها سالم بدار و بر كارى كه بر ما واجب ساختهاى، يارى ده تا آن كه اين ماهت بر ما بگذرد ، در حالى كه تكليف واجبت را ادا كرده باشيم. خداوندا! بر روزهدارىاش يارىمان كن و بر عبادتش توفيقمان ده و براى نماز در آن ، نشاطمان بخش و ما را از قرائت [ قرآن] ، محروم نگردان و پرداخت زكات را در آن براى ما آسان ساز! خداوندا! بر ما درد مدام ، خستگى ، بيمارى و نابودى را چيره مساز! خداوندا! به ما افطارى از روزىِ حلالت روزى گردان! خداوندا! آنچه را در آن از روزىات بر ما تقسيم كردهاى و آنچه را از فرمانت بر ما مقدّر ساختهاى، برايمان آسان گردان و آن روزى را حلال ، پاك ، دور از آلودگىها و پيراسته از گناهان و جُرمها قرار بده! خداوندا! جز پاكيزه نيالوده و غير حرامْ به ما نخوران ، و روزىِ خود را براى ما حلال و به دور از آلودگى و بيمارىها قرار بده! اى كه نهان را چون آشكار مىدانى! اى كه بر بندگانت با فضل ، نيكى مىكنى! اى كه بر هر چيز ، توانا و از هر چيز ، آگاه و به هر چيز ، دانايى! يادت را به ما الهام كن ، و ما را از دشوارى دور گردان ، و به آسانىات برسان ، و به درستكارى ، رهنمونمان باش ، و به راه درست توفيقمان ده ، و از بلاها نگاهمان دار و از گناهان و خطاها مصونمان ساز! اى آن كه جز او كسى گناهان بزرگ را نبخشايد و جز او بدى را برطرف نسازد! اى مهربانترينِ مهربانان و گرامىترينِ گراميان! بر محمّد و دودمان پاكش درود فرست و روزهدارىِ ما را بپذير و به نيكى و تقوا پيوسته ساز. نيز تلاشمان را پاداشيافته ، عبادتمان را پذيرفته ، قرآنخوانىمان را بالارفته ، و دعاهايمان را شنيده قرار بده ، و ما را به بهترين كار ، هدايت كن ، و از سختى ، دورمان ساز ، و آسانى را برايمان هموار گردان ، و درجات ما را بالا ببر ، و حسنات ما را بيفزاى ، و روزه و نمازمان را بپذير ، و دعاهايمان را بشنو ، و خطاهايمان را ببخشاى ، و از بدىهايمان درگذر ، و ما را از عملكنندگانِ كامياب قرار بده و از آنانى قرار مده كه بر آنان خشم گرفتهاى و نه گمراهان ، تا آن كه ماه رمضان ، در حالى از ما بگذرد كه روزهدارى و عبادتمان را پذيرفته باشى ، كارهايمان را پاك ساخته باشى ، گناهانمان را آمرزيده ، و بهره ما را از هر خيرى در اين ماه ، فراوان قرار داده باشى! همانا تو معبود اجابتكننده و پروردگار نزديكى ، و تو بر هر چيز ، احاطه دارى».