2. اوجگرايي و تكامل زن - زنان‌،‌ آفرینش، معنویت‌ و عقل نسخه متنی

2. اوجگرايي و تكامل زن

زن در تفكر قرآني، همپاي مرد، تكامل‏پذير و اوجگرا است و در پرتو شناخت و عمل به معراج مي‏رود و به چكاد تعالي ممكن براي نوع انساني دست مي‏يابد. آيات قرآني نسبت به آن صراحت دارد و قرآن هرگاه از كمالات و ارزشهاي والايي كه انسانها بدان مي‏رسند، سخن مي‏گويد، زنان را نيز همدوش و همسان مردان مطرح مي‏كند:

1ـ «انّ المسلمين و المسلمات و المؤمنين و المؤمنات و القانتين و القانتات و الصّادقين و الصّادقات و الصّابرين و الصّابرات و الخاشعين و الخاشعات و المتصدّقين و المتصدّقات و الصّائمين و الصّائمات و الحافظين‏لفروجهم و الحافظات و الذّاكرين اللّه كثيرا و الذّاكرات اعدّاللّه لهم مغفرةً و اجراً عظيماً.9 خدا براي مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و مردان اهل طاعت و زنان اهل طاعت و مردان راستگوي و زنان راستگوي و مردان شكيبا و زنان شكيبا و مردان خدا ترس و زنان خدا ترس و مردان صدقه‏دهنده و زنان صدقه دهنده و مردان روزه‏دار و زنان روزه‏دار و مردان خويشتن‏دار (در برابر غريزه جنسي) و زنان خويشتن‏دار و زنان و مرداني كه خدا را فراوان ياد مي‏كنند، آمرزش و پاداشي بزرگ آماده كرده است».

در اين آيه كريمه، اسلام و ايمان و قنوت و صدق و صبر و خشوع و صوم و خويشتن‏داري و ذكر كثير و... براي مرد و زن، برابر آمده است و هر يك از دو جنس مي‏توانند به اين مقامات بلند معنوي و انساني دست يابند و در تكامل و عروج، يكسان باشند و به مقامات بالاي قرب و معنويت و تكامل ارزشي برسند.

2ـ «فَاستجابَ لَهُم رَبُّهم انّي لا اُضيع عَمَل عاملٍ مِنكُم مِن ذَكَرٍ و اُنثي بعضكم من بعض10... پرودگارشان دعايشان را اجابت فرمود كه من كار هيچ كوشنده‏اي را از شما چه زن و چه مرد، ناچيز نمي‏سازم (كه) همه از يكديگريد...» 3ـ «وَمَن يَعمل من الصّالحات مِن ذكرٍ اَو اُنثي و هو مؤمنُ فاولئك يدخلون‏الجَنَّة و لايُظلَمونَ نَقيرا11 و هركس كاري شايسته كند، چه زن و چه مرد، اگر مؤمن باشد به بهشت مي‏رود و بقدر آن گودي كه بر پشت هسته خرماست به كسي ستم نمي‏شود».

از اين آيه، علت تساوي عمل زن و مرد روشن مي‏گردد، كه انسان كوشنده بايد به اندازه كوشايي خويش پاداش گيرد، و اگر تفاوتي ميان تلاش زن و مرد باشد، ظلم است و خداي چنين ظلمي را روا نمي‏داند.

4ـ «مَن عمل صالحاً من ذكرٍ او اُنثي و هو مؤمن فَلَنُحيّينه حياةً طيّبةً و لِنُجزينَّهُم اَجرهُم بِاَحسن ماكانوا يعملون. هر مرد و زن كه كاري نيكو انجام دهند، اگر ايمان آورده باشند، زندگي خوش و پاكيزه‏اي به او خواهيم داد و پاداشي بهتر از كردارشان.»

از اين آيه مباركه، همساني ره‏آوردهاي اين دنيايي عمل زن و مرد مطرح گرديده است. عمل صالح از هر جنس باشد، در سنّت الاهي، پيامد و ره‏آوردي يكسان دارد و نيز پاداشي يكسان در جهان ديگر دريافت خواهند كرد. در آيات ديگري نيز كه از تكامل و اوجگرايي انسان سخن رفته، زن و مرد هر دو را شامل مي‏گردد، گرچه با لفظ مذّكر آمده باشد؛ زيرا اينگونه تعبيرها چون: «يا ايّهاالّذين آمنوا» خطاب به نوع انساني است يعني: «يا ايّها الانسان» و اينها همه، زن و مرد را به يكسان دربرمي‏گيرد.