بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
فقيه مسئوليت ارشاد و هدايت دينى و معنوى و اخلاقى مردم را بر عهده دارد. و حاكم و والى مسئوليت امنيت اجتماع را بر عهده دارد. و طبيب مسئوليت سلامت آنان را بر عهده دارد. ليكن در هر يك از آنان شرطى را ذكر نموده است. در فقيه گفته: دانشمند و با تقوا باشد، و در امير گفته: خيرخواه و با قدرت باشد، و در طبيب گفته: بصير يعنى آگاه و متخصص و مورد اعتماد باشد. سعادت دنيا و آخرت اجتماع در صورتى تأمين مى شود كه اشخاص مذكور واجد اين صفات باشند. اگر فاقد شرائط باشند نتيجه مطلوب بدست نخواهد آمد. هر فقيهى ايمان و اخلاق و سعادت اخروى مردم را تأمين نمى كند بلكه فقيه دانشمند و با تقوا چنين نيازى را تأمين مى كند، نه فقيه كم دانش و بى تقوا. هر حاكمى امنيت و سعادت دنيوى مردم را كه بر طبق صلاحشان باشد تأمين نمى كند بلكه بايد خيرانديش و با قدرت باشد . و هم چنين هر طبيبى سلامت جسم جامعه را به خوبى تأمين نمى كند بلكه بايد متخصص و كارشناس و آگاه و مورد اعتماد باشد. بنابراين، ارزش هر يك از اينان به وجود صفات مذكور بستگى دارد. روشن شدن موضوع نياز به توضيح و تشريح بيشترى دارد ليكن به علت فرصت كم از توضيح دو موضوع اول صرف نظر مى كنم و به توضيح موضوع سوم يعنى طبيب مى پردازم. ارزش وجود طبيب بر همگان روشن است. چون تلاش و كار انسان، لذت بردن و خوشى او، آسايش و آرامش او، دانش و اختراع او، و حتى عبادت و نيكوكارى او، همه و همه در صورتى به خوبى امكان پذير است كه از سلامت جسمانى برخوردار باشد. بنابراين، حيات و سلامت انسان بزرگترين موهبت الهى است، و پزشك در تأمين بهداشت و سلامت انسان بزرگترين نقش را ايفا مى نمايد . پزشك است كه با درد و بيمارى مبارزه مى كند و زندگى را زيبا و به بيمار و اطرافيانش آرامش مى دهد. و به همين جهت پزشكان در اجتماع از موقعيت و احترام ويژه اى برخوردارند . پزشكان را مى توان از بزرگترين خدمتگذاران انسانها معرفى نمود.زيرا در تأمين سلامت و ادامه حيات آنها سعى مى كنند.
در قرآن مى گويد: و من احياها فكانما احيا الناس جميعا ـ مائده 22ـ يعنى هر كس كه انسانى را احيا كند آن چنانست كه گويا همه انسانها را زنده نموده است. اما هر پزشكى صلاحيت احراز چنين مقامى را ندارد. بلكه بايد واجد صفاتى باشد كه در احاديث فوق به برخى از آنها اشاره شده است. امام صادق عليه السلام به دو صفت مهم براى پزشك اشاره نموده است: اول اينكه بصير باشد. يعنى به علوم پزشكى كاملا آگاه و آشنا و متخصص باشد. به فن طبابت و روش تشخيص بيمارى و راه علاج كاملا وقوف و مهارت داشته باشد. بنابراين، پزشك به صرف تحصيلات و گرفتن مدرك نمى تواند اكتفا كند بلكه بايد با جديت، خوب درس بخواند و بعد از اشتغال به طبابت همواره در حال مطالعه كتب و مجلات پزشكى و تكميل معلومات باشد . به گونه اى كه در علم طب اهل تجربه و نظر باشد.
چون اطلاعات پزشكى همواره در حال تكامل است يك پزشك خوب نمى تواند به تحصيلات خود بسنده كند و فارغ التحصيل شود بلكه تا آخر عمر نياز به مطالعه و آزمايش و تكميل معلومات دارد . تشخيص بيماريها و راه علاج آنها بسيار دشوار و يك هنر واقعى است، نياز به اطلاعات وسيع و مهارت و صبر و كنجكاوى و اخلاص در عمل دارد.
لطفا منتظر باشید ...
