حجاب، حریم یا حرمت نسخه متنی

فاطمه سروري مدرس حوزه
علميه معتقد است که حجاب يک امر ذاتي و فطري است که بنا
به دلايلي از جمله حفاظت جسم از گرما و سرما بوده و بعضاص
جنبه حيا و عفت پيدا مي کرده . مساله حجاب و پوشش قبل از
اديان وجود داشته است اما از آنجايي که اديان اعم از
اديان الهي يا مکتب بشري به عنوان عامل جهت دهنده به
فرهنگ و سنت بوده است براي حجاب نيز در هر مکتبي
محدوده يي مشخا شده که در اسلام نيز آياتي در خصوص حجاب
بيان شده است .

دکتر عقيلي جامعه شناس در اين باره
مي گويد: مساله پوشش در تمدنهاي اوليه وجود داشته و زنان
بخاطر ظرافتها و موقعيت اجتماعي و مسائل ظاهري ، پوششان به
نحوي بوده است که از مردان پوشيده تر بوده اند حجاب
اسلامي که مي توان آن را يکي از اشکال نوع پوشش خواند در
سالهاي گذشته به عنوان پوششي که زن را بتواند در برابر
پديده هاي اجتماعي مصون کند، بوجود آمده است . تاريخ
بي حجابي زنان را مي توان به اواخر قرن نوزدهم منتسب کرد
که پس از رنسانس علمي و صنعتي اروپا و نيز جنگ جهاني دوم
و انقلاب صنعتي زمينه لازم به منظور استفاده از نيروي کار
و استفاده زنان در محيط کار فراهم گرديده و تبليغات وسيعي
در راستاي آزادي زنان و کنار گذاشتن حجاب صورت گرفته
است .دامنه اين اقدامات کم کم کشورهاي اسلامي را نيز فرا
گرفت و به صورت سلاحي کارآمد براي تضعيف معنويت و اخلاق
به کار گرفته شد.

در ايران نيز از اواخر دوره قاجاريه
به بعد زمزمه هايي توسط آزاديخواهان و متجددين براي آزادي
زنان و رفع حجاب از آنان آغاز شد. پروين اعتصامي در اين
زمينه مي گويد:

اين اقدامات توسط رضاخان و همچنين محمدرضا
شاه ادامه پيدا کرد اما جز تاؤيرپذيري اندکي ، حجاب همچنان
در کشور باقي ماند و تا به امروز که حجاب اسلامي که
مي توان آن را نوع خاصي از پوشش خواند جزو ضروريات جامعه
به حساب آمده و هر زن ايراني ملزم به رعايت کردن آن
است . در حال حاضر شکاف نسلي ايجاد شده طي دو دهه گذشته ،
جامعه را با نسل جواني با مطالبات کاملاص متفاوت از
مطالبات نسل انقلاب روبرو کرده است . براي اينان آزاديهاي
اجتماعي در اولويت قرار دارد و سبکهاي زندگي متنوع و
متفاوتي را دنبال مي کنند. سبکهايي که علي رغم دانستن فکر
و ايده يي نو که بتواند در دنيا مطرح شود داراي هويت و
پيشينه بوده و بتواند نمايشگر جوان ايراني و مسلمان باشد.