ذى مقراطيس / پروتاگوراس
1 - ذى مقراطيس (حدود 460 - 370 ق.م) 2 - پروتاگوراس (حدود 490 - 421 ق.م) پيش از آنكه وارد نقل و نقد نظريههاى فيلسوفان درباره سرچشمههاى شناخت اخلاقى بشويم بهتر است متذكر شوم كه بعضى1( - تاريخ فلسفه اخلاق غرب - ويراسته: لارنس سى.بكر از نويسندگان تاريخ فلسفه اخلاق در بيان نام فيلسوفان از ما قبل سقراط شروع كردهاند مثلاً درباره ذى مقراطيس و پروتاگوراس در حاليكه «ذى مقراطيس» درباره فلسفه اخلاق بمعنى اخص كلمه (كه درباره خصوص رفتار اخلاقى بحث مىكند) حرفى ندارد بلكه تنها گفتارى روانشناسانه درباره رفتار انسان بطور عمومى دارد بدين عبارت كه مردم همه دنبال خوشى مىروند و اين بدين معنى نيست كه اخلاقاً بايد دنبال خوشى بروند يا اينكه فضائل اخلاقى هم مقدمهاى براى رسيدن به اين خوشى فاعل است گرچه بعضى از پيروان ذى مقراطيس مانند اپيكور مسئله را بدين صورت طرح و به رفتار اخلاقى ربط دادهاند كه انسان عادل هم بخاطر نفع شخصى خودش دنبال عدالت مىرود بدين صورت كه با عدالت كردن و ظلم نكردن به ديگران، از دشمن سازى دورى مىكند.