مكينتاش 1765 - 1832: - فلسفه اخلاق از دیدگاه مکاتب قدیم و جدید نسخه متنی

مكينتاش 1765 - 1832:

كه خود از طرفداران بنتام بود در يك عقب نشينى از مكتب نفع گرائى بنتام و با گرايش بسمت مكتب فضيلت محورى گفت: بدون اشاره به فايده مندى رفتارهاى فضيلتمند مى‏توان اين رفتارها را تحسين كرد همانگونه كه يك نقاشى زيبا را تحسين مى‏كنيم1( - تاريخ فلسفه كاپلستون، (ترجمه فارسى، جلد هشتم، صفحه 36 - 35).

در نتيجه مكينتاش مورد حمله و اعتراض شديد «جيمز ميل» پدر جان استوارت ميل (طرفدار بنتام) قرار گرفت و جيمز ميل 1773 - 1836 در اعتراض به مكينتاش گفت اگر حِسّ اخلاقى كه مكينتاش به آن استناد مى‏كند وجود داشت ما بايد آنرا بر فايده‏مندى ترجيح دهيم.

نقد و بررسى:

جيمز ميل غافل از آنكه فيلسوفان فضيلتمدار كه فضيلت را ذاتاً زيبا مى‏دانند منكر فايده مندى آن نيستند بلكه مى‏گويند فضائل در عين اينكه زيبا و مطلوب عقل و وجدان و حسّ اخلاقى هستند هميشه براى جامعه مفيداند و هيچ تعارضى و تضادى در هيچ موردى ميان فضائل اخلاقى و فايده مندى آنها براى جامعه نيست تا نياز به ترجيح داشته باشد و به عبارت ديگر رذائل هيچگاه‏ براى جامعه مفيد نيست و فضائل هيچگاه براى جامعه بى فايده نيست اما اگر انگيزه بقول بنتام منحصر به خود خواستن است فضائل اخلاقى بدون انگيزه مى‏شود و مكتب بنتامى كه جيمز ميل از آن حمايت مى‏كند با بن‏بست روبرو است.