اولين حمله به فايده گرايان از طرف مور انجام مىگيرد آنجا كه مور با حمله به ميل گفت: «يكسان انگاشتن خوبى با لذت از طرف ميل يك مغالطه طبيعت گرانه است» (كه ما در مقدمه اين كتاب توضيح داديم).و با آنكه مور، خود فايدهگرا است (فايده گراى شهودى است) اما بر اين فكر فايدهگرائى، اشكال مىكند كه «محاسبه نتائج رفتارها»، همه جا امكانپذير نيست زيرا نتائج آنها منحصر به نتائج بى واسطه نيست و از نتائج با واسطه چه بسا غفلت مىشود و محاسبه مجموعه نتائج با واسطه هم غير ممكن يا در نهايت صعوبت است1( - اخلاق تاليف مور - ترجمه سعادت چاپ سال 1366 - آخر صفحه 174 تا اول صفحه 175. در حاليكه مردم عادى كارهاى خوب از بد را به راحتى تشخيص مىدهند و اينكه سيجويك «لذت» را به معنى بزرگترين خوبى گرفته اشتباه است در نتيجه سيجويك هم مورد حمله «مور»، قرار گرفت و مور هر چه بيشتر به شهودگرايان نزديك شد باينكه كه چيزهاى خوب به شهود درك مىشوند حتى قبل از محاسبه نتائج آنها گرچه همچنان در عين شهودگرائى از فايده گرائى دفاع مىكرد تا آنكه فايده گرائى بطور كلى از طرف معاصر مور يعنى «پريكاردو» در توجيه فلسفه اخلاق بطور كلى باطل اعلان شد.
لطفا منتظر باشید ...
