سيد حسين اسحاقينخستين و مهم‌ترين وظيفة خواص، عمل به علم و الگوي عملي شدن براي ديگران است. اگر خواص به علم خويش عمل كنند، ديگران را به خود جذب مي‌‌كنند به گونه‌اي كه با سر و جان از آنها پيروي خواهند كرد. حضرت علي ـ عليه السّلام ـ يكي از موارد قوام جامعه را عالم عامل مي‌داند و هشدار مي‌دهد كه:اذا ضيَّع العالمُ عِلْمَه استنكفَ الجاهِلُ اَنْ يَتعَلَّمَ[1]؛ هرگاه عالم علم خود را تباه كند و به آن عمل نكند، جاهل از يادگيري خودداري مي‌ورزد؛ چون با ديدن عالم بدون عمل از علم زده مي‌شود.
2. تعليم عوام
ظالمان و حاكمان جور، حكومت ظالمانة خويش را بر پايه‌هاي جهل مردم بنا كرده، بقاي خود را در جهل تودة مردم مي‌دانند؛ بنابراين به آنها اجازة رشد فكري نمي‌دهند. آنها مردمي عوام و پيرو مي‌خواهند تا بتوانند منافعشان را تأمين كنند. در مقابله با اين توطئه، وظيفة سنگين آموزش بر دوش خواص قرار داده شده است.پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايد: زكاة العلم تعليمه من لا يعلمه؛[2] زكات علم، ياد دادن آن به كسي است كه آن را نمي‌داند.اسلام مي‌خواهد خواص و عوام جامعه بصير باشند و از خواص مي‌خواهد امام و پيشواي پرهيزگاران باشند.واجعلنا للمتّقين اماماً؛[3] و ما را پيشواي پرهيزكاران قرار ده.
لطفا منتظر باشید ...
