بایسته های حقوق جزای عمومی(1-2-3) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بایسته های حقوق جزای عمومی(1-2-3) - نسخه متنی

ایرج گلدوزیان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

200

مثال اول

برابر تبصره ماده 211 ق. م. ا. « اگر اکراه شوند (درقتل) طفل غيرمميز يا مجنون باشد فقط اکراه
کنند محکوم به قصاص است». بنابر اين درصورتي که مباشر جرم انسان فاقد مسؤوليت کيفري چون صغير غير
مميز و يا مجنون بوده و وادار به ارتکاب قتلي شده باشد قانونگذار تنها اکراه کنند را که سبب جنايت
است، جزائاً مسؤول و مجرم مي شناسد.

زيرا در اينجا سبب اقوي از مباشر است، مع ذلک ارتکاب سرقت و بيرون
آوردن مال از حرز توسط ديوانه و يا طفل غيرمميز و حيوانات و امثال آن قانوناً در حکم مباشرت تلقي شده
است (تبصره 2 ماده 198 ق. م. ا.). (1)

مثال دوم

کسي که با اذن وارد خانه کسي بشود و سگ خانه به اوآسيب برساند صاحب خانه (سبب ) ضامن مي باشد
خواه آن سگ قبلاً در خانه بوده و يا بعداً وارد شده باشد و خواه صاحب خانه بداند که آن حيوانات او را
آسيب مي رساند و خواه نداند (ماده 360 ق. م. ا.).

مثال سوم

هرگاه کسي در ملک خود آتش روشن کند به نحوي که آتش عادتاً به محل ديگر سرايت مي نمايد يا
بداند که به جاي ديگر سرايت خواهد کرد و در اثر سرايت موجب تلف يا خسارت شود عهده دار آن خواهد، گر چه
به مقدار نياز خودش روشن کرده باشد البته در مواردي که روشن کننده آتش عهده دار تلف و آسيب اشخاص مي
باشد بايد راهي براي فرار و نجات آسيب ديدگان نباشد وگرنه روشن کننده آتش عهده دار نخواهد بود (موادّ
353 و354 و 355 و تبصره مربوط از ق. م. ا.).

مثال چهارم

برابر ماده 357ق. م. ا. صاحب هر حيواني که خطر حمله و آسيب رساندن آن را بداند بايد آن را حفظ
نمايد و اگر در اثر اهمال و سهل انگاري موجب تلف يا خسارت گردد صاحب حيوان عهده دار مي باشد و اگر از
حال حيوان که خطر حمله و زيان رساندن به ديگران در آن هست آگاه نباشد يا آنکه آگاه باشد ولي توانائي
حفظ آن رانداشته باشد و در نگهداري او کوتاهي نکند عهده دار خساراتش نيست. دراين
قبيل موارد اهمال و سهل انگاري شخص سبب است از براي اتلاف يا ورود خسارت.


1.تبصره 2ماده 198 «بيرون آوردن مال از حرز توسط ديوانه يا طفل غيرمميز و حيوانات و امثال آن در حکم
مباشرت است».

/ 388