مبحث اول: منابع حقوق جزا در شريعت اسلام - بایسته های حقوق جزای عمومی(1-2-3) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بایسته های حقوق جزای عمومی(1-2-3) - نسخه متنی

ایرج گلدوزیان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

37

منابع حقوق جزا را در سه بخش مورد مطالعه قرار مي دهيم:

در بخش اول منابع حقوق جزاي اسلامي؛

در بخش دوم منابع حقوق جزاي موضوعه ايران؛

و در بخش سوم منابع ارشادي حقوق جزاي ايران را بيان مي نمائيم.

مبحث اول: منابع حقوق جزا در شريعت اسلام

اصولي که اساس اين رشته حقوقي را تشکيل مي دهد به علت قدرت فوق العاده (فوق بشري) واضع آن از اهميت و
ثبات زيادي برخوردار و همگاني و هميشگي مي باشد. فرد انساني که در ساير سيستم هاي حقوق پيشرو حقوق
است، در حقوق مبتني بر مذهب، پيرو تلقي مي گردد. قواعد حقوق مذهبي جنبه الهي و فطري دارد و بدين لحاظ
شايسته است مطالعات حقوقي در جهت شناختن منظور شارع، تطبيق اصول با موارد و يا در خصوص نحوه اجراي
قواعد و احکام آن به عمل آيد. منابع حقوق جزاي اسلامي عبارتند از:

1- قرآن

مهمترين منبع حقوق جزا در شريعت اسلام قرآن است. اين کتاب مقدس امور اخلاقي، اعتقادي، تاريخي، وظايف
عملي (عبادات) و احکام حقوق مدني و کيفري را در بر دارد که از طريق وحي بر پيامبر اسلام نازل شده و
اساس و شالوده تعليمات معارف اسلامي را تشکيل مي دهد.(1)

قرآن مبين داراي يکصد و چهارده سوره است که از اول بعثت تا زمان رحلت نبي اکرم(ص) بر حسب احتياج و
نيازمندي افراد بشر نازل و به مسلمين ابلاغ شده و خليفه سوم (عثمان) آن را به صورت کنوني تدوين کرده
است.


1. استاد محمود شهابي خراساني، ادوار فقه، ج1، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم، ص 398:

« قرآن مجيد...
به يکبار نزول نيافته بلکه به تدريج در ظرف 23 سال که از آغاز بعثت تا زمان رحلت مي باشد نازل گرديده
است. اشخاصي زياد آيات و سوره هاي نازله را فرا مي گرفتند و حفظ مي کردند چندين کس هم، كه به عنوان
«كاتب وحي» خوانده شده اند به امر پيغمبر(ص) قرآن را بر پوست درخت و سنگهاي صيقلي و استخوانهاي عريض
مي نوشتند و در محلي مخصوص مي نهادند».

/ 388