شبه پول
شبه پول، دارايى نقدينه غير پولى است كه عمدتاً شامل ديون وتعهدات برخى از نهادهاى مالى خصوصى يا عمومى ودولتى مىشود. سپردههاى مدتدار در بانكها، سپردههاى پسانداز در صندوقهاى پسانداز، سپردههاى سهام در سازمانهاى پسانداز ووام، قراردادهاى بيمه و اوراق بهادار كوتاه مدت را كه دولت منتشر كرده است (اسناد خزانه) مىتوان تحت اين عنوان آورد. كليه اين دارايىها به ميزان زياد، نقدينه هستند؛ به اين معنا كه هر چند پول نيستند، ولى مىتوانند با خطر احتمالى به سرعت به پول تبديل شوند وپاسخگوى نياز به پول نقد باشند.(14)1 . ر.ك: رمون بار، اقتصاد سياسى، ترجمه منوچهر فرهنگ، ج1، ص318.2 . ابوالحسن ديانت، فرهنگ تاريخى سنجشها وارزشها، ج2، ص61.3 . ر.ك: ابن المنظور، لسان العرب، ج11، ص 636.4 . توبه(9) آيه 103.5 . فيومى، مصباح المنير، ماده «فلس».6 . ر.ك: ايرج توتونچيان، سياستهاى مالى، ج3، ص 11.7 . ر.ك: ويل دورانت، تاريخ تمدن، ج1، ص 258.238.157، 430، 527.8 . ر.ك: همان، ص415؛ ابوالحسن ديانت، همان، ج2، ص 64.9 . البته با مرور زمان صرّافىها جاى خود را به بانكهاى مركزى دادند. اين تكامل موجب ايجاد انواع بانكها شده است.10 . ر.ك: ژان ريووار، تاريخ بانك وبانكدارى، ترجمه شيرين هشترودى، ص3.11 . حسن گلريز، فرهنگ توصيفى لغات واصطلاحات علوم اقتصادى، ص30.12 . ر.ك: تاريخ اقتصاد ايران در عصر قاجار، ترجمه يعقوب آژند.13 . ر.ك: باقر قديرى اصل، نظريههاى پولى، ص 37.14 . اقتباس از: رمون بار، همان، ج 2، ص327.