تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نسخه متنی

كريمه كه حق تعالى مى فرمايد و توكل على العزيز الرحيم * الذى يراك حين تقوم * و تقلبك فى الساجدين (521) يعنى : توكل كن بر خداوند غالب مهربان كه مى بيند تو را چون بر مى خيزى و گرديدن تو را در مسجد كنندگان ، فرمودند: يعنى منتقل شدن از صلبهاى پيغمبران از پشت پيغمبرى به پشت پيغمبر ديگر (522).

مولف گويد: علماى خاصه و عامه از خصايص آن حضرت بسيار ايراد كرده اند، بعضى از آنها كه مشهور است بيان مى شود:

اول واجب بودن مسواك بر آن حضرت ، و در اين خلاف است .

دوم واجب بودن نماز شب و نماز وتر بر آن حضرت ، و بر اين معنا احاديث بسيار وارد شده است (523).

سوم واجب بودن قربانى بر آن حضرت .

چهارم واجب بودن اداى دين كسى كه بميرد و پريشان باشد.

پنجم مشورت كردن با صحابه ، و در اين خلاف است .

ششم انكار منكر و اظهار بد بودن هر بدى كه از مردم مشاهده نمايد.

هفتم مخير گردانيدن زنان ميان آنكه اختيار آن حضرت نمايند يا اختيار مفارقت او و بعضى از احكام آن كه در كتب فقه مذكور است .

هشتم حرام بودن زكات واجب بر آن حضرت و اهل بيت و ذريت آن حضرت ، و در حرمت زكات سنت و تصدقات سنت بر آن حضرت خلاف است .

نهم آنكه سير و پياز نمى خورد، و بعضى گفته اند كه بر آن حضرت حرام بود، و ثابت نيست .

دهم آنكه تكيه كرده طعام تناول نمى كرد، و بعضى گفته اند كه بر او حرام بود، و ثابت نيست .

يازدهم آنكه گفته اند كه خط نوشتن و شعر گفتن بر آن حضرت حرام بود، و در اين نيز سخن هست .

دوازدهم آنكه چون آن جناب اسلحه جنگ مى پوشيد حرام بود بر آن حضرت كندن آن بى آنكه جنگ كند يا به برابر دشمن برود، و بعضى گفته اند مكروه بود.

سيزدهم آنكه چون ابتدا به فعل سنتى مى كرد حرام بود بر آن حضرت ترك كردن آن پيش از تمام كردن آن ، و اين نيز محل خلاف است .

چهاردهم آنكه بر آن حضرت حرام بود اشاره به چشم و ابرو از براى زدن و كشتن ، و در اين نيز خلاف است .

پانزدهم بعضى گفته اند كه بر آن جناب حرام بود نماز كردن بر كسى كه قرض داشته باشد، و ثابت نيست .

شانزدهم بعضى گفته اند كه حرام بود بر آن جناب عطا كردن چيزى به كسى به قصد آنكه زياده بگيرد، و در اين نيز سخن هست .

هفدهم گفته اند كه حرام بود بر آن جناب نگاه داشتن زنى كه آن حضرت را نخواهد، و اين نيز محل خلاف است .

هجدهم اكثر گفته اند نكاح كنيز بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم حرام بود و همجچنين نكاح كتابيه ، نوزدهم وصال در روزه كه دو روز روزه بدارد كه در ميان افطار نكند، يا افطار را تا سحر تاخير نمايد، يا قصد آن ، بر آن حضرت جايز بود و بر ديگران حرام است ؛ و از آن جناب منقول است كه فرمود: من مانند شما نيستم شب نزد پروردگار خود به سر مى آورم و مرا طعام و آب مى دهد (524).

بيستم اختير آنچه خواهد از نفايس غنيمت بر آن جناب حلال بود.

بيست و يكم حلال شدن بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم داخل شدن مكه با سلاح به غير احرام و بر ديگران حرام است .

بيست و دوم بر آن جناب جايز بود قرق كردن زمين براى چراگاه حيوانات و ديگران را جايز نيست ، و بعضى گفته اند كه امام را نيز جايز است .

بيست و سوم آن جناب را جايز است بر داشتن طعامى كه صاحبش به آن محتاج باشد در هنگام ضرورت ، و بعضى گفته اند كه حكم امام نيز چنين است .

بيست و چهارم بر آن جناب زياده از چهار زن به عقد دايم جايز بود و بر غير آن حضرت حرام بود.

بيست و پنجم ه عقد به لفظ بخشيدن بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مباح بود كه زنى خود را به آن جناب ببخشد، و بر ديگران مباح نيست .

بيست و ششم گفته اند هر زنى كه آن جناب رغبت به نكاح او مى نمود، اگر بى شوهر بود اجابت آن حضرت بر او