تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نسخه متنی

را زنده كنيم و ما آب را در زير هوا مى دانيم ، و در كتاب خدا آيه اى چند هست كه به سبب آن آيات هر امرى را كه اراده كنيم ، مى شود (604).

و در چند حديث معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : حق تعالى به عيسى عليه السلام دو اسم اعظم داده بود كه به آنها مرده را زنده مى كرد و آن معجزه ها از او ظاهر مى شد، و به موسى عليه السلام چهار اسم اعظم داده بود، و به ابراهيم عليه السلام هشت اسم داده بود، و به نوح عليه السلام پانزده اسم ، و آدم عليه السلام بيست و پنج اسم داده بود، و اين همه را به حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم داده بود با زياده ، بدرستى كه اسماى عظام الهى هفتاد و سه اسم است : يك نام مخصوص ‍ ذات مقدس اوست كه به هيچ كسى تعليم نكرده است و هفتاد و دو نام را به حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم تعليم كرده است (605).

به سند معتبر از امام محمد باقر عليه السلام منقول است كه : حق تعالى در شب معراج به حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم علم گذشته و آينده را عطا كرد (606).

در احاديث معتبره از امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه فرمود: ما را در شبهاى جمعه شاديى هست ؛ راوى عرض كرد: آن شادى چيست ؟ فرمود: چون شب جمعه مى شود روح حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم با ارواح انبياء عليهم السلام به نزد عرش الهى حاضر مى شوند و روح ما نيز حاضر مى شود؛ پس هفت شوط طواف مى كنند در دور عرش الهى و نزد هر پايه اى از پايه هاى عرش دو ركعت نماز مى كنند و بر نمى گردد روح ما بسوى بدنها مگر به علم تازه اى و اگر اين نباشد علم ما تمام مى شود (607).

در احاديث ديگر وارد شده است كه : هر علم تازه اى كه خدا خواهد بر ما افاضه كند اول بر روح حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم عرض ‍ مى كند و بعد از آن بر روح امير المؤ منين عليه السلام و همچنين به ترتيب بر ارواح ائمه عليهم السلام تا به آخر بر امام زمان عليه السلام افاضه مى نمايد (608).

در احاديث صخيحه و معتبره از امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه : جبرئيل براى پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم دو انار آورد از بهشت و به آن حضرت داد، يكى را تناول نمود و ديگرى را به دو نيم كرد: نصف را به امير المؤ منين عليه السلام داد و نصف را خود تناول نمود و فرمود: يا على !

انار اول كه همه را خود خوردم به سبب پيغمبرى بود و تو را در آن نصيبى نبود، و انار دوم علم بود و تو شريك منى در علم (609).

در چند حديث معتبر منقول است كه : شخصى از اهل يمن به خدمت امام محمد باقر عليه السلام آمد، حضرت فرمود: آيا فلان دره را مى دانى ؟ عرض كرد: بلى .

فرمود: فلان درخت كه در آن دره واقع است مى دانى ؟ عرض كرد: بلى .

فرمود: فلان سنگ كه در زير آن درخت است مى دانى ؟ عرض كرد: بلى .

فرمود: نديده ام كسى كه اطلاع بر احوال شهرها بهتر از تو داشته باشد؛ پس ‍ فرمود: آن سنگى است كه الواح موسى عليه السلام را ضبط كرد تا به حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم تسليم كرد و اكنون الواح نزد ماست (610).

در حديث معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه : الواح موسى عليه السلام از زبر جد سبز بود كه از بهشت آورده بودند و در آن الواح علوم گذشته و آينده تا روز قيامت نوشته بود، چون ايام موسى منقضى شد حق تعالى وحى نمود بسوى او كه : الواح را به كوه بسپار، پس موسى به نزد كوه آمد و كوه به امر الهى شكافته شد و موسى الواح را در جامه اى پيچيد و در شكاف كوه گذاشت پس شكاف بهم آمد و الواح ناپديد شد و پيوسته در آن كوه بود تا حق تعالى محمد صلى الله عليه و آله و سلم را مبعوث گردانيد؛ پس قافله اى از يمن به خدمت آن حضرت مى آمدند، چون به آن كوه رسيدند به امر خدا شكافته شد و آن الواح چنانكه موسى پيچيده بود پيدا شد و اهل قافله آن را برداشتند و حق تعالى در دل ايشان انداخت كه آن را نگشايند و به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بياورند، و جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و خبر ايشان را