به آن حضرت خبر آوردند كه حجربن عدى و عمروبن حَمِق به معاويه دشنام و لعن و ناسزا مى گويند. آن دو را خواست و گفت: (به من چنين خبرى رسيده؟ گفتند: اى امير مؤمنان! آيا ما به حق و آنان به باطل نيستند؟ فرمود: آرى, به خداى كعبه آنان بر باطلند.عرض كردند: پس چرا از شَتم و لعن آنان مانع مى شويد؟ فرمود: خوش ندارم كه از ناسزاگويان و لعن كنندگان باشيد. بلكه از خداوند بخواهيد كه از ريختن خون ما و اينان جلوگيرى گردد, و آنها را به سوى هدايت سوق دهد تا حق را از باطل دريابند و آنان را از طغيان و لجاجت بازبدارد.)(1)