تعلیم و تربیت از دیدگاه اسلام نسخه متنی

نفر را تعليم مى دهيد و ممكن است كه خيال كنيد كه اين عده چيزى نيستند، ديگران كارها را انجام بدهند.

ممكن است در بين همين ده نفر، همين پنجاه نفر كه شما تعليم مى دهيد، يك شخصى پيدا بشود كه بعدها بشود، يك مقام عالى داشته باشد، رئيس ‍ جمهور يك مملكت بشود، نخست وزيرش بشود، مراتب عاليه كشور دست او بيايد. اگر چنانچه همين يك نفرى كه پيش شما بوده و بعد هم رفته پيش كسان ديگر تا رسيده به آن آخر يك تربيت فاسدى بشود، يعنى يا تعليمى باشد و هيچ كارى به اين نداشته باشند كه اين بايد تربيت انسانى هم بشود، يا خداى نخواسته معلم منحرفى باشد و اين كودك از اول و بعد هم در مراتب ديگر تحت يك تربيت انحرافى واقع بشود، ممكن است همين يك نفر يك كشور را به باد فنا بدهد. رضاخان هم يك نفربود وقتى هم كه آمد به تهران يك نفر آدمى بود كه در يك فوجى ، در يك چيزى يك منصب كوتاهى داشت ، لكن دريافته بودند آنهائى كه مى خواستند با قلدرى اين مملكت را چپاول كنند كه اين اهل اين كار است ، از اين جهت او را فرستادند. ممكن است كه از زير دست شما اگر تربيت يك تربيت صحيح نشود يك رضاخان بيرون بيايد، يك محمد رضا بيرون بيايد. شما كه نمى دانيد كه اين آدمى كه پيش شما ولو حالا فرض كنيد كه از اين كشاورزى است ، بچه كشاورزى است يا بچه كاسبى است آمده ، شما كه اطلاع نداريد كه اين بچه كشاورز و كاسب بعدها چه خواهد شد. رضاخان هم يك آدمى بود كه بچه يك نفر آدم پائينى بود، لكن چون تربيت ، تربيت انسانى نبوده است و اسلامى نبوده است ، يك نفر آدم كه فاسد از كار در آيد يك كشور را به سال طولانى به فساد مى كشد، چنانچه شما ديديد كه اين پدر و پسر از باب اينكه تربيت انسانى و اسلامى نداشتند، با اينكه يك نفر بودند، لكن يك مهره اى كه خارجى ها او را تقويت مى كردند. پس شما گمان نكنيد كه من يك بچه كاسبى پيش من هست و اين چيزى نيست ، مى رود كاسب مى شود، يا يك بچه فرض كنيد كشاورزى پيش من هست ، اين هم گمان نكنيد، شما فكر اين را بكنيد كه اين بچه ممكن است يك وقتى رئيس يك كشور بشود، رئيس يك ارتش بشود، آنوقت كه اين رء يس كشور شد، رئيس ‍ ارتش شد، كشور را به تباهى مى كشد و ارتش را به تباهى كشد. هميشه اكثرا افراد، نادر هستند كه وارد مى شوند و يك كشور را يا ترقى دهند و يا تنزل مى دهند و شما بايد توجه به اين معنا داشته باشيد كه اگر تربيت تان ، تربيت خدا نخواسته خلاف انسانى و اسلامى باشد، هر كارى كه او بعدها بكند شما هم شريك جرميد و اگر تربيت يك تربيت انسانى و روى فطرت انسان باشد بعدها هم كه هر كار خوبى بكند شما شريك هستيد در آن كار خوب .(569)

حكومت خدا بر دلها

بعثت اين است كه حكومت خدا در دل هاى بشر حكومت كند. تا اينكه در جامعه هاى بشر هم حكومت كند تا تزكيه در رده هاى بالا حاصل نشود و تصفيه در رده هاى بالا حاصل نشود اين مملكت و همه ممالكى كه هستند، اصلاح نخواهند شد.(570)

دولت فاسد و انحراف اخلاقى مردم

ملت عراق بايد متوجه اين معنا باشد كه اگر چنانچه صدام در عراق باقى بماند آنها را رو به فساد مى كشد، جوان ها را رو به فساد مى كشد و خدا مى داند كه آنقدر لطمه اى كه بر عراق وارد شده است ، از اين حزب كافر عفلقى و بر جوان هاى آنها وارد شده است ، چه صدمات اخلاقى بوده كه وارد شده است آن كه انسان را و كشورها را تهديد مى كند اين انحرافات اخلاقى است كه تهديد مى كند، و الاسلاح فى نفسه كه چه اشكال دارد.(571)

دولت و تشويق مغزها

اگر گذاشته بودند كه خود مردم و دانشمندان ، متكفل امور باشند و مردم را تشويق كرده بودند، حال كشور ما اينطور نبود ما الان بايد فرصت را غنيمت شمرده و براى اسلام و كشور اسلامى كار بكنيم و زندگى خودمان را هدر ندهيم امروز مردم از وضع دولت مطلعند و شما مردم را براى پشتيبانى از خود لازم داريد دولت بدون پشتيبانى مردم نميتواند كار بكند و هر يك از ادارات و وزارتخانه ها بايد اين مساءله را مد نظر داشته باشند كه براى خدا مردم را راضى نگه دارند اگر شما تاريخ پنجاه سال سلطنت را ملاحظه كنيد، آنوقت تكليف خودتان را ميدانيد كه با ملت بودن چيست و بدون ملت بودن چيست همه مابايد براى خدمت به توده هائى كه در طول تاريخ هميشه محروم بوده اند كوشش كنيم و دولت بايد آنها را مقدم بدارد و مغزهايى را كه مشغول به كارند، تشويق بكند دولت بايد اين فرصت را كه در اين كشور افرادى پيدا مى شوند كه