محمد حسن نجفى (هـدف اساسى اين است كه ما چگونه مى خواهيم اصول محكم فقه را در عمل فـرد و جـامـعه پياده كنيم و بتوانيم براى معضلات جواب داشته باشيم و هـمـه تـرس اسـتكبار از همين مساله است كه فقه و اجتهاد جنبه عينى و عمل پيدا كند...1مـا بايد بدون توجه به غرب حيله گر و شرق متجاوز و فارغ از ديپلماسى حـاكـم بر جهان, درصدد تحقق فقه عملى اسلام برآييم والا مادامى كه فقه در كـتـابـهـا و سـيـنـه عـلما مستور بماند, ضررى متوجه جهان خواران نيست.)2امـام خـمـيـنـى, در واپسين روزهاى عمر با بركت خويش, آنچه را كه در سـالـهـا مـبـارزه و تـجـربه عملى در راه تحقق بخشيدن به احكام اسلام انـدوخـتـه بـود, در پيامى جامع, در اختيار روحانيان نهاد, تا همچون مـشـعـلـى فروزان روشنگر راه پرفراز و نشيب آنان, باشد. اين پيام كه بـحـق نـام (مـنـشـور روحـانـيـت) بـه خود گرفت, سراسر توجه دادن به مـسـوولـيـتـهـاى خـطـيـرى اسـت كه روحانيت پيش روى دارد و هشدار به بـازدارنـده هـا و دشـواريـهـاست كه آنان را در انجام اين مسووليتها تـهديد مى كند. دو فراز بالا, برگرفته از آن پيام روشنگر است كه حوزه هاى علميه را به دو نكته اساسى متوجه مى سازد.1. هـدف اسـاسى حوزويان تلاش براى چگونه پياده كردن اصول محكم فقه در فـرد و جـامـعـه و پـاسـخ گـويى به شبهه ها و پرسشها و گره گشايى از دشواريهاى فقهى است.2. هـشـدار بـه ايـن كه بازدارنده مهم بر سر راه انجام اين مسووليت, اسـتـكـبار و جهانخوارانند; چرا كه عملى شدن فقه در جامعه راه را بر سـلـطـه جـويـى و زياده خواهى آنان مى بندد و مانع از سيطره آنان بر مـسـلمانان مى شود; از اين روى, تمام ترس مستكبران از پياده شدن فقه است.ايـن هشدار امام, آن هم در منشور روحانيت براى آن كه روحانيان را به مـاهيت استكبارى تلاشهايى كه بر سر راه پياده شدن فقه انجام مى گيرد, مـتـوجـه سـازد. شـايـد آن زمـان كـه امام اين هشدار را مى داد بانگ بـيـداربـاش مـى زد, طـراحـان تـز (توهم توطئه) اين را نيز توهمى مى دانـسـتند كه زخم خوردگان از استكبار به آن دچار شده اند! ولى امروز كـه پـس از ده سـال زنگ خطر به صدا درآمده است, معلوم مى شود كه اين هـشـدار امام, همانند دهها هشدار و بيدار باش او, خبر از وقوع توطئه اسـت نـه توهم توطئه كه در زير به چند مورد اشاره مى كنيم, تا شاهدى باشد بر هشدارهاى بجاى امام: