هر چند دلالت اين روايات بر تسريع تجهيز و دفن مرده و تاخير نينداختن آن بى اشكال است، ولى دلالت بر وجوب تعجيل ندارد; زيرا:
اولا
سند رواياتى كه بر وجوب تعجيل تجهيز ميت دلالت دارند، ناتمام است.
ثانيا
محدثان از اين روايات، جز استحباب استفاده نكرده اند; از جمله شيخ حر عاملى كه عنوان باب را «باب استحباب تعجيل تجهيز الميت و دفنه ليلا مات او نهارا مع عدم اشتباه الموت » گذاشته است. (55) فقها نيز اين روايات را حمل بر استحباب كرده اند و فتوا به وجوب نداده اند. آيت الله خويى در مقام شمارش مستحبات پس از مرگ مى نويسد: الثامن: التعجيل فى دفنه فلاينتظرون الليل ان مات في النهار والنهار ان مات في الليل الا اذا شك في موته فينظر حتى اليقين; هشتم از مستحبات پس از مرگ عجله در دفن مرده است. بنابراين اگر در روز مرد منتظر شب و اگر در شب مرد منتظر روز نمى مانند، مگر شك در مردن پيدا شود كه تا حصول يقين به انتظار مى نشينند. (56)