هر چند زنده و مرده دو چيز هستند ولى با نبود روح در بدن، حكم به جواز قطع اعضا به طريق اولويت رواست و دست كم اين دو حالت نسبت به اين حكم يكسانند; چه اين كه قطع داريم زنده بودن بدن از مقومات حكم به جواز قطع نيست. بعضى از فقها نيز چنين وصيتى را نافذ مى دانند. آيت الله خويى در پاسخ اين پرسش كه آيا انسان مى تواند وصيت كند كه پس از مرگ عضوى از بدنش را جدا و در اختيار بيمارستان ها يا شخص نيازمند قرار دهند مى نويسد: الوصية المذكورة صحيحة ويجب انفاذها كما هو مذكور فى مستحدثات المسائل والله العالم; وصيت مورد سؤال صحيح و ترتيب اثر بر آن واجب است; همان گونه كه در مباحث مسائل نوپيدا آمده است. والله العالم. (59)
اشكال
اشكال ديگرى كه ممكن است بر نفوذ وصيت وارد شود، اين است كه جواز قطع با وجوب تعجيل دفن بدن مرده منافات دارد. پاسخ اين اشكال در بررسى ادله حرمت قطع اعضاى مرده گذشت.