نگاهی به مبانی فقهی پیوند اعضا در فتاوای مقام معظم رهبری نسخه متنی

اشكال

راه هاى ياد شده در صورتى رواست كه بهره مندى از عضو جدا شده جايز باشد ولى چون عضو جدا شده، مصداق ميته است و انتفاع از آن جايز نيست، بنابراين انچه در برابر آن گرفته مى شود به هر عنوانى كه باشد اكل مال به باطل و حرام است.

جواب

از اين اشكال پاسخ هاى متعددى مى توان داد از جمله:

اولا: گرفتن لاول در بعضى از راه هاى ياد شده بستگى به جواز يا عدم جواز انتفاع از ميته ندارد; مانند راه دوم و سوم; زيرا صاحب عضو، لاول را در برابر رفع مانع از قطع كردن يا رفتن به بيمارستان و مقدمات عمل جراحى مى گيرد.

ثانيا: در مبحث انتفاع از ميته ثابت شده است انتفاع از ميته جايز است (63) و از آن جا كه اين مطلب در اين مبحث نيز مورد نياز است، به اجمال به ان اشاره مى شود. مهم ترين دليل بر حرمت، روايات است و اين روايات، فراوان است. ازباب نمونه موثقه سماعه را كه از نظر سند و دلالت تمام است مى اوريم:

سالته عن جلود السباع اينتفع بها؟ فقال: اذا رميت و سميت فانتفع بجلده واما الميته فلا; (64)

از امام پرسيدم: آيا استفاده از پوست درندگان جايز است؟ در پاسخ فرمود: اگر به هنگام شكار «بسم الله » گفته اى (كنايه از ذبح شرعى) از پوست آن بهره ببر و اما انتفاع از مردار جايز نيست.