سيدعباس صالحى در غوغاى سياست سالارى چندى است كه انديشه سياسى ولايت فقيه در محافل خاص (و گاه عام) مورد هجمه قرار گرفته است و گروهى به نقد و طعن برآمده اند و به گمانِ خويش تحفه عالمانه پيش آورده اند و بر سفره دانش مائده نو چيده اند!در حاشيه اين گفته ها و نوشته ها سخنانِ زير نه به عنوان سخنِ آخر كه در قالب عريضه نخست به خدمت ارباب دانش كه نه در تاب و تب سياست روز كه در حاكميت خرد و دين اند عرضه مى گردد. بدان اميد كه از جاده اعتدال و انصاف برون نرود و از منطق عقل و نواى ايمان سرنپيچد.
آداب بحث علمى
مباحثه علمى شأن و ادب ويژه خود را دارد.رگهاى برافراشته چهره برافروخته و نقد كين توزانه با جست وجو و كاوش علمى و ژرف كاوى فرسنگها فاصله دارند.متأسفانه در مواردى نه چندان اندك طعن زنندگان نظريه ولايت فقيه از چنان ادب و متانتى بهره نمى برند و سخنِ علمى را با طعن و كين مى آميزند و از آن دو حربه اى مى سازند كه نه در شأن دانش است و نه در خور حرمت دانشور!در پاره اى از سخنان طعن آميز كه در ماههاى اخير گفته و يا نوشته شده آثار عصبانيت خشم و حقد و كين و دهها خصلت ناستوده خُلقى و شخصيتى خود را مى نماياند. ويژگيها كه وقتى با سخن علمى مى آميزد هويت مباحثه علمى را در هم مى ريزد وآن را در سطح يك گفت وگوى عاميانه پايين مى آورد.ضعف ديالوگ علمى در جامعه ما در همه وجوه خود را نمايانده و مى نماياند و از جمله آن كه هنوز چارچوب قواعد و آداب بحث و نقد مكشوف نشده و يا دست كم نهادينه نگرديده است. به سرعت ناقدان در زمره طعن زنندگان در مى آيند و طعن زنندگان به دشنام گويان دگر مى شوند و….اين كاستى فراگير بحثها و گفت وگوها مورد (ولايت فقيه) را نيز پوشش داده و مى دهد و زبانِ نقد به سرعت به زبان طعن بدل مى شود و حرمت بحث علمى را درهم مى شكند و آن را به جدال خانمان بر انداز سياسى مبدّل مى سازد.
لطفا منتظر باشید ...
