وظيفهء ما در زمان غيبت - ولایت فقیه و نقش خبرگان در آن نسخه متنی

((سيكون عليكم بعدى اثنى عشر خليفه كلهم من قريش)) كه اولى حضرت على و آخرين آنان حضرت مهدى است.

اين عده همان اولوالامر هستند كه در قرآن آمده و اطاعت آنان چون اطاعت خدا بر همهء مسلمانان واجب است و رهبرى آنان در هر چيزى چون رسول خدا مشروع بلكه امرى ضرورى است, زيرا هيچ قومى بدون حاكم و رئيس نمى تواند زندگى كند. همان طورىكه در روايتى از امام هشتم در بيان علت حاجت مردم به رهبر دقيقا بيان شده است و اين اولوالامرها مرجع و پناهگاه غير مسلمانان هم هستند و بر همه لازم است از آنان اطاعت كنند و در موارد نزاع و اختلاف به آنان رجوع نمايند چنان كه در قرآن آمده است:

يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله واطيعوا الرسول و اولى الامر منكم فان تنازعتم فى شيء فردوه الى الله والرسول ان كنتم تومنون بالله واليوم الاخر ذلك خير واحسن تاويلا14.

واذا جائهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الى الرسول والى اولى الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم 15.

در اين آيهء مباركه اطاعت رسول مانند اطاعت خدا و اطاعت اولى الامر مانند اطاعت رسول بر مومنين فرض شده كه هر چه پيغمبر آورد و گفت بايد اطاعت نمود. از وجوب اطاعت بدون شرط معلوم مى شود كه فرمودهء رسول خدا صددرصد فرمودهء خداوند است, اگر احتمال يك خطا بود, اطاعت به نحو كلى واجب نمى شد, و نيز اطاعت اولى الامر بدون قيد و شرط همانند اطاعت خدا و رسول واجب شده و از اين اطلاق و شرط و عطف بر اطاعت خدا و پيغمبر كاملا واضح است كه تمام گفتار و فرموده هاى اولى الامر هم صدرصد مطابق و همانند فرموده هاى پيغمبر است, كه در هنگام و پيشآمدها بايد به آنان مراجعه كرد, كه مراجعه به رهبر و اولى الامر بهترين روش زندگى است.

وظيفهء ما در زمان غيبت

گر كسى بگويد مراد از اولى الامر, امامان معصوم(ع) است, حال در زمان غيبت, رهبر كيست و به چه دليل بايد به ولايت فقيه ملتزم شد؟ درجواب مى گوييم:

از مطالب گذشته معلوم شد كه احكام الهى از حلال و حرام و احكام سياسى و اجتماعى و مادى و معنوى هميشگى است و بعد از غيبت امام زمان (عج) هم كماكان باقى خواهد بود, نماز و حدود و قصاص و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر و ديگر احكام الهى در زندگى مردم جريان دارد.

دست برداشتن از اين امور و بى تفاوتى ممكن نيست. سپردن آن ها هم به دست هر كس با روح بلند اسلام هرگز معقول نيست, و از طرفى عقل و دين هم اجازه نمى دهند قوانين مقدس اسلام را ناقص بدانيم. پس لازم است از احاديث و اخبار و روايات ائمهء معصوم عليهم السلام كه اولى الامر واجب الاطاعه هستند پيروى كنيم.

مناصب فقها

قهاى عظام سه منصب دارند: اول افتا و بيان حكم شرعى است كه مجتهد واجد شرايط و فقيه مستنبط احكام الهى, از نظر علمى تخصصى مى تواند راى خود را اظهار كند.

دوم قضاوت, كه بالاتر از موضوع تقليد است. اگر يك مجتهد به عنوان قاضى در مسند قضا نشست و قضاوتى كرد همه حتى مجتهدين ديگر بايد آن را بپذيرند و حكم او را محترم بشمارند. مقلدين فقهاى ديگر نيز بايد آن قضاوت را بپذيرند.

سوم ولايت و رهبرى كه ما فوق دو منصب اول و دوم است. فقيه در اين منصب حتى مى تواند دربارهء صاحبان دو منصب حكمى صادر كند و عزل و نصب را انجام دهد. بيش از يك نفر هم نمى شود رهبر باشد و مسئوليت اين امر خطير را به عهده گيرد, چنين شخصى را ولى امر و ولى فقيه مى ناميم.