رابطه استغفار و گشايش روزى
اِسْتَغْفِرْ تُرْزَقْ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 169. ]
استغفار كن، روزى داده مى شوى.
قـَدْ جـَعـَلَ اللّهُ الاِْسـْتِغْفارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ... فَرَحِمَ اللّهُ امْرَاءً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ وَاسْتَقالَ خَطيئَتَهُ وَ بادَرَ مَنِيَّتَهُ! [ نهج البلاغه، خ 143، ص 433. ]
خداوند استغفار را سبب فزونى روزى و رحمت بر آفريده خود قرار داده است. رحمت خدا بر كسى بـاد كـه روى بـه تـوبـه آورد و از گـنـاهـان خـود طـلب عـفـو كـنـد و از مـرگ خـود استقبال.
سرمايه اميد
عَجِبْتُ لِمَنْ يَقْنَطُ وَ مَعَهُ الاِْسْتِغْفارُ. [ نهج البلاغه، ح 84، ص 1124. ]
در شـگـفـتـم از كـسـى كـه اسـتـغـفـار را بـه هـمـراه دارد و در ايـن حال به نااميدى مى گرايد.