آبادانى ناميمون - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

آبادانى ناميمون

لا تُصْلِحْ دُنْياكَ بِمَحْقِ دينِكَ. [ نهج البلاغه، ن 43، ص 961. ]

دنياى خود را با نابودى دين خود آباد مكن.

دنياى زوال پذير

فَأَزمِعُوا عِبَادَ اللّهِ الرَّحيلَ عَنْ هذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَىْ أَهْلِهَا الزَّوَالُ وَ لاَ يَغْلِبَنَّكُمْ فِيهَا الاَْمَلُ وَ لايَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فِيهَا الاَْمَدُ. [ نهج البلاغه، خ 52، ص 139. ]

اى بـنـدگـان خدا! تصميم كوچ نمودن از سرايى بگيريد كه سرانجام به نيستى مى گرايد، مـبـادا آرزوها به شما چيره شوند خيال نكنيد عمر طولانى خواهيد داشت! "بنابراين از مركب غرور فرود آييد و از دنياپرستى و خودخواهى و تعدى و تجاوز بر ديگران دست بداريد."