سخن فرهيختگان
اِنَّ كَلامَ الْحُكَماءِ اِذا كانَ صَواباً، كانَ دَوآءً، وَ اِذا كانَ خَطَاءً، كانَ داءً. [ نهج البلاغه، ح 257، ص 1215. ]
سخن حكيمان، درستش دارو و نادرستش بيمارى است.
عفّت كلام
اِيّاكَ اَنْ تَذْكُرَ مِنَ الْكَلامِ ما يَكُونُ مُضْحِكاً وَ اِنْ حَكَيْتَ ذلِكَ عَنْ غَيْرِكَ. [ نهج البلاغه، ن 31، ص 938. ]
بـپـرهـيـز از آنـكـه در سـخـنـت چـيـزى خـنـده دار آرى، هـر چـنـد بـه نقل از ديگرى باشد.