نقش علم در عمل
اَلْعـامـِلُ بـِالْعـِلْمِ كـَالسـّائِرِ عـَلَى الطَّريـقِ الْواضـِحِ. فـَلْيـَنـْظـُرْ نـاظـِرٌ؛ اَسـائِرٌ هـُوَ اَمْ راجِعٌ؟ [ نهج البلاغه، خ 154، ص 450. ]
كـسـى كـه آگـاهـانـه عـمل مى كند، مانند كسى است كه در راه روشن حركت مى نمايد، پس هر بينا بايد بنگرد كه آيا واقعاً پيش مى رود يا پس مى آيد؟
از هر رشته بهترينش را برگزينيد
اَلْعِلْمُ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ يُحاطَ بِهِ فَخُذُوا مِنْ كُلِّ عِلْمٍ اَحْسَنَهُ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 56. ]
عـلم بـيـشـتـر از آن اسـت كـه تـمـام قـلمـرو آن قـابـل احاطه باشد. پس، از هر دانش بهترينش را برگزينيد.