عروج شهادت گونه - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

عروج شهادت گونه

مـَنْ مـاتَ مـِنـْكُمْ عَلى فِراشِهِ وَ هُوَ عَلى مَعْرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ وَ حَقِّ رَسُولِهِ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ ماتَ شهيداً، وَ وَقَعَ اَجْرُهُ عَلَى اللّهِ. [ نهج البلاغه، خ 232، ص 765. ]

هـر كـس از شـمـا در حـالى كـه حـق پـروردگـار و حـق پـيـامـبـر "ص" و حـق اهل بيت پيامبرش را شناخته باشد در بستر بميرد، شهيد از دنيا رفته و مزد او با خداست.

مرگ و شهادت

عشق به لقاء الله

اَلرّائِحُ اِلَى اللّهِ كَالظَّمْئَانِ يَرِدُ الْمآءَ. [ نهج البلاغه، خ 124، ص 383. ]

آن كه به سوى خدا روى نمايد چون تشنه اى است كه به آب درآيد.

نمونه انس با مرگ

وَاللّهِ لاَ بْنُ اَبى طالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْىِ اُمِّهِ. [ نهج البلاغه، خ 5، ص 57. ]

بـه خـدا سـوگـنـد كه انس پسر ابى طالب به مرگ، بيش از انسى است كه نوزاد به پستان مادرش دارد.