اسراف - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

اسراف

ريخت و پاش ناميمون

اَلا وَ اِنَّ اِعْطاءَ الْمالِ فى غَيْرِ حَقِّهِ تَبْذيرٌ وَ اِسْرافٌ وَ هُوَ يَرْفَعُ صاحِبَهُ فِى الدُّنْيا وَ يَضَعُهُ فِى الاَّْخِرَةِ وَ يُكْرِمُهُ فِى النّاسِ وَ يُهينُهُ عِنْدَ اللّهِ. [ نهج البلاغه، خ 126، ص 390. ]

آگـاه بـاشـيـد كـه بخشيدن مال "بيت المال" در مورد ناشايست، اسراف و تبذير است و اسراف گرچه صاحبش را در دنيا بالا مى برد ولى در آخرت ساقطش مى نمايد. و در ميان مردم عزيز مى دارد ولى در نزد خدا پست و خوارش مى سازد.