لطفا منتظر باشید ...
حقوق مربوط به هرزنامه ها (نامه هاي ناخواسته) در اينترنت (بخش چهارم و پاياني)
طبقه بندي موضوعي : حقوق فناوري اطلاعات
نويسنده : www .JILT.net مترجم : زهرا كريمي ناشر : همكاران سيستم تاريخ انتشار : 15/09/13836 - مکانيزم هاي تنظيم کننده
مکانيزم هاي تنظيم کننده مختلفي در قوانين ايالتي کشور آمريکا ارايه و معرفي شده است. اين مکانيزم ها از اجازه ي ارسال هرزنامه تا محدود کردن حق ارسال نامه هاي تجاري با يکديگر متفاوت است. اين مکانيزم ها شامل مقرراتي در زمينه ي اطلاعات مسيردهي صحيح، شناسايي صحيح و معتبر آدرس هاي اينترنتي، مقرارتي در زمينه ي اجراي طرح put-out و تشخيص دهندگان موضوعي خطوط براي کمک به ابزار فيلتربندي، شناسايي بنرهاي SMTP [1] و بازسازي لطمه ها و صدمات وارد شده به کاربران است. اغلب، در قوانين، ترکيبي از اين مکانيزم ها مقرر شده است. افزون بر اين ، پيشنها دها و طرح هاي مبارزه با هرزنامه که در دستورالعمل اروپايي ارايه و مطرح شده است، داراي طرفداراني در زمينه هاي اجراي طرح opt-in و ممنوعيت کامل و قطعي هرزنامه ها است.1-6- اطلاعات مسيردهي صحيح
هرزنامه نويسان پيشرفته از برنامه هاي مخصوصي براي ارسال هرزنامه از طريق اطلاعات مسيردهي به ظاهر درست استفاده مي کنند. در اين روش عمل انتقال اطلاعات موجود در نامه ي الکترونيکي به گونه اي انجام مي شود که سرورها و کاربران فريب خورده، تصور مي کنند که نامه ها از سوي يک شخص خاص و يک کاربر مجاز فرستاده شده است. اين روش از آن جهت خطرناک است که با ارسال هرزنامه، سرور در معرض نامه هاي الکترونيکي برگشتي و از بين رفتن پست الکترونيکي و سيستم قرار مي گيرد و در واقع لطمه و ضربه اصلي به يک سرور بي گناه وارد مي شود. به واقع، بيشتر قوانين هرزنامه مقرر مي کنند که اطلاعات مسيردهي نبايد غلط و گمراه کننده باشند و همچنين هويت فرستندگان بايد به طور دقيق شناخته شود. 1-1-6- ممنوع کردن نرم افزارهاي ايجاد [2] spoofing
در راستاي همين هدف، استفاده نرم افزارهايي که امکان مسيردهي اشتباه اطلاعات را براي فرستادن هرزنامه فراهم مي کند، بايد ممنوع اعلام شود. در برخي موارد توزيع يا خريد و فروش اين نوع نرم افزارها يک تخلف کيفري به شمار مي آيد. 2-6- ايميلهاي صحيح و معتبر
به خاطر درامان ماندن از شعله ي خشم و بمب هاي ارسالي از جانب دريافت کنندگان عصباني هرزنامه، بسياري از هرزنامه نويسان از آدرس هاي صحيح در ارسال هرزنامه، استفاده نمي کنند. به هرحال اين عوامل مشکلاتي براي دريافت کنندگان، در برقراري ارتباط با هرزنامه ها و درخواست توقف ارسال هرزنامه، به وجود مي آورد. بنابراين قوانين ايالتي از جمله لايحه ي قانوني مجمع کاليفرنيا (1998) مقرر کرده است که فرستنده بايد آدرس صحيح و معتبري براي ارسال و برگشت نامه هاي الکترونيکي در نظر بگيرد. 3-6- طرح opt-out
دليل تمام تاکيدها، براي داشتن يک آدرس پست الکترونيکي صحيح و معتبر، استفاده از طرح opt-out است، در اين طرح به هرزنامه نويس اجازه داده مي شود، هرزنامه را براي گيرنده بفرستند، مگر آن که گيرنده پيش از آن از طريق پست الکترونيکي يا قطع ارتباط، به هرزنامه نويس اطلاع دهد که تمايلي به ادامه ي دريافت هرزنامه ندارد. اين مکانيزم بيشترين طرفدار را به خود جلب نموده است. دونوع طرح opt-out بدين شرح وجود دارد: شناسايي هرزنامه - ثبت نام opt-out .1-3-6- شناسايي هرزنامه
اين طرح به معناي شناسايي يک حق قانوني است که برابر آن دريافت کننده ي هرزنامه مي تواند هر زمان که لازم بداند، انصراف خود را از دريافت هرزنامه به هرزنامه نويس اعلام کند. بيشتر، هنگامي که اين حق شناخته مي شود، قانون مقرر مي کند که هرزنامه نويس از آدرس الکترونيکي يا خطوط تلفني متعدد خود اطلاعات شفافي در اختيار دريافت کننده ي هرزنامه قرار دهد. هرزنامه نويساني که در عمل به اين مقررات، کوتاهي مي کنند، در مقابل صدمه هايي که به کاربران وارد مي شود، مسوول هستند و حتا ممکن است تحت پيگرد قانوني نيز قرار گيرند. براي به روز کردن فهرست آدرس هاي الکترونيکي هرزنامه نويسان، پس از ارتباط کاربر و در صورت درخواست انصراف او از دريافت هرزنامه مهلتي حدود 5 روز به هرزنامه نويس داده مي شود، تا از ارسال دوباره ي هرزنامه خودداري کند. 2-3-6- ثبت نام opt-out
اين راهکار اولين بار در صنعت پست الکترونيکي مستقيم به عنوان پاسخي به درخواست هاي قانونمند کردن نامه هاي الکترونيکي تجاري عنوان شد. مجمع خريد و فروش مستقيم آمريکا اين راهکار را در مورد هرزنامه با مرجع قراردادن سرورهاي پست هاي الکترونيکي گسترش داد و به هرزنامه نويسان اجازه داد فهرست نامه هاي الکترونيکي خود به سرورها بفرستند و آن ها را براي حذف آدرس هايي که ثبت شده اند، مجاز دانست. در اين روش در واقع سرورهاي شبکه به عنوان مرجع کار مي کنند. به دليل آسان بودنامکان سواستفاده از اين سيستم، اين طرح چندان مورد استقبال قرار نگرفته است. انتقادهايي که به اين سيستم وارد است عبارت اند از: 1- هيچ دليلي براي اثبات حسن نيت هرزنامه نويسان وجود ندارد. در واقع از آن جايي که هرزنامه نويسان عضو سازمان هاي خريد و فروش مستقيم محلي نيستند، به اهميت و ارزش خود قانونمند سازي (رعايت قانون به صورت داوطلبانه) پي نبرده اند. بيشتر هرزنامه ها فقط يک بار از جانب تبليغ کنندگان فرستاده مي شوند. بنابراين اگر هريک از آن ها فقط يک هرزنامه بفرستند، زمان و تلاش زيادي براي پياده کردن اين راه حل به هدر مي رود. حتا اگر دريافت کننده ي هرزنامه، آدرس الکترونيکي يا فرم هاي وب سايت را براي هرزنامه نويس ارسال کند، چنين نتيجه گرفته مي شود که آدرس الکترونيکي او صحيح و معتبر است و در نتيجه اين پست الکترونيکي، ارزشمندتر است و در نهايت هرزنامه هاي بيشتري براي او فرستاده مي شود. همچنين هرزنامه نويسان، تنها با يک برنامه ي ساده ي کامپيوتري مي توانند منبع و ايميل سرورهاي مرجع را بررسي کنند و به آدرس هايي که حذف شده اند دسترسي يابند. اين آدرس ها براي هرزنامه نويس ها ارزشمندتر هستند؛ زيرا صحيح و فعال هستند و دريافت کنندگان، تلاش زيادي براي ثبت آن ها انجام داده اند. اين کار باعث ارسال هرزنامه هاي بيشتري به آدرس هاي بالا مي شود. مطالعات نشان داده است که پست هاي الکترونيکي که از ظرفيت بالاتري استفاده مي کنند و صورت حساب بيشتري مي پردازند، بيشتر در معرض دريافت هرزنامه هستند، يکي از دلايل اين اتفاق آن است که اين آدرس ها به هرزنامه ها فروخته مي شوند. گرچه استفاده از ثبت نام به روش opt-out از جمله روش هايي است که مخالفان هرزنامه چندان علاقه اي به آن ندارند، بيشتر قانون گذاران از سوي صنعت خريد و فروش مستقيم، زير فشار قراردارند تا به قول هاي خود عمل کنند. تنها ايالت کلورادو ، به تازگي، استفاده از اين راهکار را شناسايي کرده است، هرچند مقررات اجراي آن هنوز ايجاد نشده است. 4-6- شناسايي کنندگان خطوط
1-4-6- فيلتر شناسايي کننده
يکي ديگر از فرآيند هاي پيشنهادي کنترل، استفاده از فيلتر آدرس الکترونيکي است. گرچه اين فرآيند هرگز نمي تواند ميزان هرزنامه را کاهش دهد، به دريافت کنندگان هرزنامه کمک مي کند، آدرس هاي الکترونيکي خود را فيلتردار کنند. براي اجرايي کردن فرآيند فيلتر و موثرتر کردن آن، لازم است يک کليدواژه برروي قسمت مکاتبات پست الکترونيکي تعبيه شود. بهترين مکان براي تعبيه ي کليدواژه، خط موضوعي ايميل است. امتياز استفاده از اين سيستم، فيلتردار شدن ايميل ها در سطح ESP ها، قبل از بارگذاري بر روي کامپيوتر است. به عنوان مثال قانون ايالت کاليفرنيا چنين مقرر کرده است که، همه ي نامه هاي الکترونيکي تجاري ناخواسته بايد در ابتداي خط موضوعي خود از کلمه ADV استفاده کنند. همچنين در صورتي که هرزنامه حاوي مطالب تبليغاتي باشد از کلمه ADLT استفاده کنند. اما از آن جايي که تنها يک خط موضوعي بر روي هر نامه ي الکترونيکي قرار دارد، براي اين که اين سيستم کارکرد مناسبي داشته باشد. بايد در همه ي قوانين و رويه هايي که از اين فرآيند استفاده مي شود، از يک کليد واژه مشترک استفاده شود. ازاين رو ايالت کلورادو ابزار مشابهي را هم چون ايالت کاليفرنيا تعبيه و مقرر کرده است. براي آن که اين فرآيند تاثير مثبتي داشته باشد، بايد براي هريک از کليدواژه ها استانداردي در نظر گرفته شود و تمام فعاليتهاي سينمايي، تجاري يا صنعتي بين المللي بايد بر روي استفاده از يک کد مشابه براي شناسايي هرزنامه با يکديگر توافق داشته باشند. برتري اين فرآيند در اين است که به محض آن که کاربران بر روي اين سيستم تکيه و از آن استفاده کنند، تاثير آن بر روي هرزنامه بلافاصله ظاهر مي شود. 2-4-6- خطوط موضوعي صحيح و معتبر
کم تاثيرترين راه حل، تعبيه ي خطوط موضوعي صحيح و غير گمراه کننده، بر روي هرزنامه هاي پست هاي الکترونيکي است. گرچه از لحاظ نظري، دريافت کنندگان هرزنامه از مشکل خواندن کليه محتواي نامه هاي الکترونيکي حاوي هرزنامه براي تشخيص زايد بودن آن رهايي مي يابند، اين روش نسبت به فرآيند قبلي براي شناسايي هرزنامه، از ظرافت و دقت کمتري برخوردار است. ايالت واشنگتن مقررات مربوط به خطوط موضوعي غير گمراه کننده را مقرر کرده است. 5-6- فيلتردار کردن و بلوکه کردن به وسيله ي ESP ها
روش فيلتردار کردن که به وسيله ي کاربران اجرا مي شود، روش چندان موثري نيست. زيرا هرزنامه ها به ندرت از يک آدرس فرستنده ي مشابه دو بار استفاده مي کنند. بنابراين فيلتردار کردن از طريق شناسايي فرستنده، چندان موفقيت آميز نيست. بنابراين، فيلتردار کردن در سطح ESPها ممکن است نتيجه ي بهتري دربرداشته باشد، چرا که هنگامي که يک هرزنامه شناسايي مي شود، سرور خود را به پاک کردن هرزنامه موظف مي کند و از اين طريق، کاربران ديگر نگران بارگذاري هرزنامه ها بر روي کامپيوترهاي خودنخواهند بود. از طرف ديگر بلوکه کردن به معني نپذيرفتن و مانع شدن از پخش نامه هاي الکترونيکي است که از IP - آدرس هاي خاصي ارسال مي شوند. بلوکه کردن به طور معمول توسط ESPها انجام مي شود. تلاش هاي جمعي زيادي براي حمايت و نگه داري ليست هاي موجود در سياه چال ( RBL) متمرکز شده که در بلوکه کردن هرزنامه در مبدا موثر است. ليست سياه، ليست IP - آدرس هايي است که به هرزنامه نويسان در ارسال هرزنامه کمک مي کند. در اين فرآيند، در گام نخست و قبل از آن که نامهي الکترونيکي توسط سرور پخش شود،RBL براي اتصال IP کنترل مي شود. اگرIP - آدرس فرستنده در ليست موجود باشد، قبل از اين که ترافيکي توسط هرزنامه نويس ها ايجاد شود، ارتباط آن ها قطع مي شود. شيوه ي بلوکه کردن در رويه هاي قضايي متفاوت است. دربرخي ايالات در آمريکا مجازات بلوکه کردن، توسط ESP اجرا مي شود. در يک مورد جديد در کشور نيوزلند، دادگاه عالي، عرضه کنندگان ليست سياه (ORBS) را به دليل وجود IP- آدرس وب سايت ها در ليست سياه محکوم کرد.6-6- اخطار بنر SMTP
اين روش يکي ديگر از نوآوري هاي تکنولوژيکي براي کنترل هرزنامه است. طبق CAUCE و شناسايي قانوني بنر هرزنامه، نه! SMPT راه حلي را براي اجراي رويه ي مبارزه با هرزنامه براساس فناوري ارايه مي دهد. بنر SMPT به ESPهاي شبکه اجازه مي دهد که پيام هرزنامه، نه! را براي هريک از سرورهايي که اجازه ي ارسال ايميل را تقاضاي کرده اند، فرستاده شود. اين ميانبر، پيش از آن که هرزنامه به صورت غير قانوني ارسال شود، به خلاقيت و شناسايي انساني احتياج دارد. لايحه ي قانون کاليفرنيا شامل قوانيني براي شناسايي استفاده از سرويس اخطار SMTP است. هم چنين قانون هرزنامه مصوب 1999 که توسط گري ميلر ، نماينده ي جمهوري خواه کاليفرنيا، ارايه شده، شامل قانون شناسايي اخطار بنر SMTP است.7-6- طرح قابل فسخ OPT-IN
مدت هاست که طرح OPT-IN بيشترين طرفدار را در بين حاميان مبارزه با هرزنامه داراست. در اين روش دريافت کننده رضايت قبلي خود را براي دريافت نامه هاي الکترونيکي تجاري اعلام مي کند. مزيت اين طرح کاهش تعداد هرزنامه هاي موجود در اينترنت است. بدين طريق دريافت کننده نمي تواند شکايتي را مطرح کند؛ زيرا پيش از اين رضايت خود را نسبت به دريافت آن ها اعلام کرده است. هنگامي که دريافت کننده، ديگر تمايلي به دريافت اين نامه هاي الکترونيکي نداشته باشد، روش OPT-OUT بايد توسط هرزنامه ها و تبليغ گران اجرا شود. برخلاف ايالات متحده ي آمريکا، بسياري از کشورهاي اروپايي طرح OPT-IN را به عنوان تنها روش قانوني براي ارسال نامه هاي تجاري الکترونيکي، مورد پذيرش و تصويب قرارداده اند. 8-6- ممنوعيت کامل
اين نظريه ي قديمي که اينترنت بايد دور از هرگونه فعاليت تجاري باشد، امروزه به طور کامل منسوخ شده است. گرچه برخي کشورها از جمله دانمارک و ايتاليا، قوانيني براي جلوگيري از تجارت و خريد و فروش مستقيم در اينترنت تدوين کرده اند، نظريه ي غالب در اين زمينه همچنان ممنوعيت کامل هرزنامه ها را غير قابل تصور مي داند. همان طور که پيش از اين نيز بيان شد، بيشتر فرآيندهايي که ترجيح داده شده و استفاده مي شوند، در زمينه ي جلوگيري از نامه هاي الکترونيکي تجاري ناخواسته و قانونمند کردن روش هاي OPT-IN است. 9-6 - جبران خسارت مالي
جبران خسارت، مانع مناسبي در مقابله با ارسال هرزنامه است. بسياري از قوانين، مقررات جبران خسارت را براي اشخاص حقيقي و ESPها در نظر گرفته اند. اين جبران خسارت از 10 دلار آمريکا در کلورادو براي هر پيغام تا 500 دلار آمريکا در ايالت رودآيلند متفاوت و متغير است. افزون بر اين، يک سقف معين براي ميزان جبران خسارت در دعاوي در نظر گرفته شده است. هم چنين برخي ايالات براي دريافت کنندگان هرزنامه و عرضه کنندگان شبکه جبران خسارت عيني در نظر گرفته اند. 7- نياز به مشارکت و همکاري بين المللي
مقابله ي جدي با مساله ي هرزنامه نيازمند مشارکت و همکاري بين المللي به عنوان يک ابزار موفق است. اين مساله از اين واقعيت سرچشمه مي گيرد که در بسياري مواقع، هرزنامه نويسان و دريافت کنندگان از ايالات يا کشورهاي مختلفي هستند.از آن جا که بر هر يک از موضوعات مربوط به هرزنامه، قانون ويژه اي حکومت مي کند، تعيين کارايي و نوع قانون حاکم، بر اساس موقعيت دريافت کنندگان، کاري دشوار است؛ زيرا در اين صورت هرزنامه نويس بايد جزييات اطلاعات هر يک از پست هاي الکترونيکي را بداند و با قوانين گوناگوني آشنايي داشته باشد. هم چنين نام حوزه هاي آدرس پست الکترونيکي دريافت کننده، موقعيت و جايگاه جغرافيايي واقعي وي را مشخص نمي کند که اين موضوع نيز به نوبه ي خود مشکل ساز است. براي حل اين مساله، تلاش هاي هماهنگي در سطح دولت فدرال در آمريکا و در سطح کميسيون اتحاديه اروپا شکل گرفته است، اما بايد توجه داشت که تنها هنگامي راه حل مساله پديدار مي شود که رويه هاي قضايي گسترده تري به عنوان ابزار حل مساله ي اينترنت در نظر گرفته شود.نتيجه گيري
اين مقاله يک مطالعه ي ابتدايي در راستاي حرکت به سوي قانونمند کردن هرزنامه در اينترنت است. متاسفانه هنوز يک اتفاق نظر جهاني براي دستيابي به يک راه حل قانوني مناسب در اين زمينه وجود ندارد. به علاوه موضوع فعاليت هاي ارسال هرزنامه بايد به قدر کافي مورد مطالعه و بحث و تبادل نظر قرار بگيرد. از آن جايي که آدرس پست هاي الکترونيکي، موقعيت فيزيکي و جغرافيايي دريافت کننده را مشخص نمي کنند، از لحاظ فني و تکنيکي، جلوگيري از دريافت نامه هاي الکترونيکي تجاري به دريافت کننده اي که در کشور متبوع او فرستادن هرزنامه غير قانوني است، غير ممکن به نظر مي رسد. هم چون بسياري از قوانين مربوط به فضاي مجازي، تنظيم يک قرارداد و توافق جهاني باعث پيروزي بر بسياري از مشکلات مبارزه عليه هرزنامه در اينترنت مي شود. [1] - علامت اختصاري Simple Mail Transfer Protocol. پروتکلي است براي ارسال پيغام هايي از يک کامپيوتر روي شبکه. اين پروتکل در شبکه ي اينترنت براي عبور پيغام e-mail به کار مي رود. [2] - عمل انتقال اطلاعات به گونه اي که وانمود شود اين کار از سوي يک کاربر مجاز صورت گرفته است. در اين عمل از نشاني IP يک کاربر مجاز براي دست يابي به کامپيوتر استفاده مي شود.
