بيماري مِنِير افزايش مايع درون مجاري نيمدايره گوش داخلي كه مسؤول حفظ تعادل هستند. افزايش مايع با بالا بردن فشار در گوش داخلي، باعث اختلال تعادل و گاهي كاهش شنوايي ميشود. در 85%-80% موارد، تنها يك گوش درگير ميشود. منير معمولاً بزرگسالان سنين 60-30 سال را مبتلا ميسازد و در خانمها مختصري شايعتر از آقايان است.
علايم شايع
علايم زير در طي هر حمله حاد بيماري بروز ميكنند: منگي شديد سرگيجه (احساس بيمار بهصورت چرخيدن به دور محيط يا چرخيدن محيط به دور وي). همهمه در گوش مبتلا به صورت صداي زنگ يا وزوز كاهش شنوايي كه با هر حمله تشديد ميگردد. علايم احتمالي همراه علايم فوق عبارتند از: استفراغ تعريق حركات پرشي چشمها اختلال تعادل
علل
علت دقيق آن نامشخص است. علت پيشنهادي عبارتست از واكنش گوش داخلي نسبت به آسيبهاي مختلف. در اين بيماري افزايشي در ميزان مايع لابيرنت غشايي (كانالهايي در گوش داخلي كه مسؤول كنترل تعادل هستند) ديده ميشود.
عوامل تشديد كننده بيماري
استرس آلرژي مصرف زياد نمك پر سر و صدا بودن محيط زندگي يا كار
پيشگيري
تا حد امكان از عوامل خطرساز فوقالذكر اجتناب كنيد.
بررسيهاي تشخيصي ممكن است شامل آزمايشهاي خون جهت رد ساير بيماريها، آزمونهاي شنوايي مختلف، و امآرآي براي رد تومور عصب شنوايي باشد. درمان اين بيماري معمولاً شامل استراحت و تجويز داروهايي براي كنترل علايم است. از خيره شدن به منبع نور و كتاب خواندن در طي حملات خودداري كنيد. در برخي بيماران دچار منير مزمن ممكن است از اقدام جراحي بر روي لابيرنت مبتلا استفاده شود.
داروها
براي درمان حمله حاد، آتروپين يا ديازپام وريدي، يا برچسب پوستي اسكوپولامين ممكن است تجويز گردد. داروهاي ضدتهوع براي برخي بيماران ممكن است سودمند باشد. داروهاي آرامبخش براي كاهش منگي ممكن است سودمند باشد. آنتيهيستامينها در برخي بيماران سبب تخفيف علايم ميگردند. داروهاي ادرارآور به منظور كاهش مايع در گوش داخلي تجويز ميگردند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا برطرف شدن تهوع و منگي در بستر استراحت كنيد. بدون كمك راه نرويد. از رانندگي، بالا رفتن از نردبان يا كار در اطراف ماشينآلات خطرناك خودداري كنيد.
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان دچار علايم بيماري منير باشيد. بروز موارد زير در طي درمان: ـ كاهش شنوايي درهريك از دو گوش ـ استفراغ مقاوم ـ تشنج ـ غش كردن ـ تب 3/38 درجه سانتيگراد يا بالاتر - اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي تجويزي ممكن است با عوارض جانبي همراه باشند.