نسیم تشیع در کوهسار خراسان نسخه متنی

اصفهانى مى گويد: «مردم خراسان به سبب شهادت يحيى، جامه هاى سياه پوشيدند وازآن پس شعارشان شد». ابن اعثم اضافه مى كند: «تمام شهرهاى خراسان سياه پوش شد و در عزاى زيد بن على و يحيى بن زيد عزادارى و گريه مى نمودند و شهادت آنها را يادآور مى شدند.»()

اين گزارشها خراسان را آماده يك حركت اعتراض آميز عمومى و انقلاب سراسرى نشان مى دهد. ناگفته پيداست كه خراسانيان تشيّع را با يحيى و زيد مترادف مى شمردند و عبارت از متابعت آنان مى دانستند. عشق خود را نيز به پيامبر و خاندان بزرگ وى(عليهم السلام) با سوز و گداز و سوگوارى مصايب آن دودمان و تبعيت از حضرت يحيى نشان مى دادند ولى تشيّع مانند امروز مشخصات كلامى و فقهى جامع و مانع خود را مانند ساير مذاهب باز نيافته بود.

به دليل تشيّع مردم خراسان و آمادگى آنان براى براندازى حكومت امويان و انتقام خون يحيى بود كه رهبر و مؤسس سلسله عباسيان داعيان خود را به سوى خراسان فرستاد و تأكيد نمود كه خراسان مناسبترين نقطه جهان اسلام براى انقلاب رهايى بخش و قيام موفق براى اسقاط دولت شام است. وقايع بعدى صحّت اين ادّعا و دقت وى را به اثبات رساند.

همان گونه كه اشاره شد، شيعيان پس از آب شدن يخهاى استبداد و خفقان اموى، جسد مطهّر حضرت يحيى را تدفين نمودند و برآن نماز گزاردند. روستاى محل دفن وى، كه در گذشته به نام «قراغو»() يا «بغوى»() معروف بود، پس از شهادت و دفن آن امام در آن محل، به نام امام خود معروف شد كه در شرق شهر سرپل، در بين بلخ و ميمنه واقع شده است.

بر روى سنگى، كه در سالهاى بعد بر مزار آن حضرت نصب شده و اكنون موجود و داراى افتادگى فراوانى است، چنين نوشته شده: «بسم اللهّ الرّحمن الرّحيم هذا قبر السيد يحيى بن زيد بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب رضوان اللهّ عليه قتل بادغوى فى يوم الجمعه فى شهر شعبان المعظم، سنة خمس و عشرين و مائة قتله مسلم بن احوز فى ولاية نصربن سيار فى ايّام وليد بن يزيد لعنهم اللهّ ممّا جرى على يد ابى حمزه احمد بن محمّد غفر اللهّ و لوالديه... ممّا امر ببناء هذه القبة الشيخ الجليل ابوعبداللهّ محمّد بن شادان الفارسى (القاوسى؟) حشره اللهّ مع محمّد و اهل بيته... ممّا عمل التّرمذى غفراللهّ له و لوالديه برحمتك يا ارحم الراحمين... الامير ابى بكر و الامير محمّد بن احمد و احشرهم مع محمّد المصطفى... محمّد بن شادان الفارسى ابتغاء ثواب اللهّ و تقرّبا الى رسول اللهّ و... لاهل بيته الطّيبين.»()n