دكتر علي فيروز ، متخصص پوست متخصصين پوست با توجه به سن بيمار و نوع زگيل درمانهاي متفاوتي را به كار مي برند. در بچه هاي كم سن و سال، زگيلهاي معمولي را مي توان با استعمال روزانه تركيبات حاوي اسيد ساليسيليك ضعيف درمان نمود. معمولاً اين روش ناراحتي زيادي ايحاد نمي كند. ولي ممكن است هفته ها طول بكشد تا نتايج قابل قبول به دست آيد. اگر زگيل دردناك و زخمي شود، درمان حداقل به طور موقت بايد متوقف گردد. روش ديگر درمان ، استعمال موضعي كانتاريدين توسط پزشك متخصص پوست است كه بعد از گذشت چند روز باعث به وجود آمدن تاولي زير زگيل مي شود و پزشك، مي تواند سقف اين تاول را كه حاوي ويروسهاي كشته شده زگيل است، بچيند.
روش منجمد كردن
در بزرگسالان و بچه هاي با سن بيشتر منجمد كردن با ازت مابع درمان انتخابي است . اين روش درماني خيلي دردناك نيست و پيدايش جوشگاه ناشي از آن نادر است. با اين حال، تكرار اين درمان پس از يك تا سه هفته تا بهبودي كامل كليه زگيلها معمولاً ضروري است. سوزاندن با برق (كوتركردن) روش ديگري است كه زگيل طي يك نوبت در مطب برداشته مي شود. گرچه احتمال ايجاد جوشگاه و درد طي اين روش بيشتر از منجمد كردن است. درمان زگيلهاي كف پا مشكل است، زيرا قسمت اعظم زگيل زير سطح پوست قرار دارد. روشهاي مختلف درمان آن عبارتند از: استفاده از چسبهاي اسيد ساليسيليك، استعمال مواد شيميايي ديگر، استفاده از روشهاي جراحي مثل ليزر يا انجماد يا كوتر ( سوزاندن) . ممكن است لازم شود كه بيمار براي كاهش فشار روي زگيلها كفش طبي بپوشد يا براي كاهش تعريق پا دارو مصرف كند. تعداد زگيلهاي صاف معمولاً بيشتر از آن است كه با روشهاي فوق الذكر درمان شود. لذا به كار بردن روشهاي لايه برداري پوست يا استفاده از استعمال روزانه اسيد ساليسيليك يا ترتينوئين توصيه مي شود. در برخي از بالغين، درمانهاي دوره اي و مكرر در مطب لازم و ضروري است. معمولاً درمان زگيلهاي تناسلي از همه مشكل تر است. در ابتدا جاي تمامي زگيلها بايد مشخص شود. اين امر مستلزم معاينه است. ممكن است درمان مرتب و مكرر در مطب با استفاده از برخي اسيدها يا منجمد كردن لازم باشد. گاهي داروي پودوفيلين جهت استعمال هفتگي در منزل تجويز مي شود. زگيلهاي تناسلي خيلي مقاوم يا خيلي بزرگ را بايد با يكي از روشهاي جراحي درمان كرد. همسر بيمار بايد از نظر وجود زگيلهاي تناسلي معاينه شود. درمان زگيلهاي تناسلي گاهي بسيار مشكل است و حتي درمانهاي متعدد و مكرر هم موفقيت آن را تضمين نمي كند. ليزر براي تخريب برخي از انواع زگيلها به كار مي رود، ولي درمان با ليزر گرانتر است.
روش تزريق:
روش ديگر درمان زگيل تزريق داروي ضد سرطاني به نام بلئومايسين به داخل هر زگيل است. البته تزريق آن دردناك بوده و گاهي عوارض جانبي ديگري نيز دارد. روش درمان ديگر ايمونوتراپي است كه به وسيله آن سيستم دفاعي خود بدن جهت نابودي ويروس زگيل تقويت ميشود. در درمان زگيل از روشهاي مختلف ايمونوتراپي استفاده شده است. در يكي از اين روشها ابتدا سيستم ايمني بدن بيمار را به يك ماده شيميايي خاص حساس مي كنند. سپس اين ماده را با غلظت مناسب بر روي زگيلها مي مالند، به نحوي كه واكنش حساسيتي خفيفي در اطراف زگيل تحت درمان رخ دهد. اين واكنش آلرژيك مي تواند باعث ناپديد شدن زگيلها شود. همچنين مي توان داروي «اينترفون» را به داخل زگيل تزريق كرد كه باعث تحريك و افزايش واكنش سيستم ايمني فرد و به دنبال آن از بين رفتن زگيل شود. داروي ديگري كه اخيراً در درمان زگيل بخصوص زگيلهاي تناسلي با موفقيت به كار رفته است Imiquimod مي باشد. اين دارو به صورت كرم بوده و بر روي زگيل ماليده شده و با تحريك سيستم ايمني، زگيلها را از بين مي برد. هيچگاه خودسرانه اقدام به درمان زگيلهاي خود نكنيد. ممكن است شما نوع ديگري از ضايعات پوستي را با زگيل اشتباه بگيريد و براي بيماري وخيم تري به اشتباه درمان زگيل بكار ببريد. در مورد تشخيص و تعيين راه صحيح درمان زگيل بايد به توصيه هاي متخصص پوست توجه كنيد.
روشهاي عاميانه
بسياري از مردم اعتقاد دارند درمانهاي عاميانه يا هيپنوتيزم در درمان زگيل مؤثر است. از آنجا كه زگيل، بالاخص در كودكان ممكن است خود به خود ناپديد شوند، تشخيص اين كه آيا درمان مؤثر بوده يا اينكه گذشت زمان باعث بهبودي خود به خود زگيل شده ، مشكل است. همچنين برخي افراد از شيره يا عصاره برخي گياهان در درمان زگيل استفاده مي كنند. اين مواد با تخريب سلولهاي پوستي حاوي ويروس زگيل ممكن است باعث بهبودي ضايعات شوند، اما از آنجا كه امكان محدود كردن اثر تخريبي اين داروها به سلولهاي حاوي ويروس وجود ندارد و احتمال دارد مصرف آنها باعث تخريب سلولهاي سالم پوست شده و جوشگاه (اسكار) ايجاد كند، مصرف آنها توصيه نميشود.
علت عود زگيل
گاهي اوقات به نظر مي رسد كه به همان سرعتي كه زگيلهاي قديمي از بين مي روند، زگيلهاي جديدي پديدار مي شوند. دليل اين امر اين است كه زگيلهاي قديمي قبل از اينكه درمان شوند ويروس را به پوست و نواحي اطراف گسترش داده اند. در واقع زگيلهاي «نوزاد» جديد، اطراف زگيلهاي اصلي «مادر» رشد مي كنند. بهترين راه محدود كردن اين اتفاق اين است كه زگيلهاي جديد را به همان سرعتي كه رشد مي كنند، درمان كنيم تا آنها فرصت كمتري براي پخش كردن ويروس به اطراف پوست داشته باشند. از سوي ديگر هيچ روش درماني قطعي براي زگيل وجود ندارد و احتمال عود زگيل پس از هر نوع درمان وجود دارد. معاينه به وسيله پزشك متخصص مي تواند شما را از اينكه زگيلها كاملاً درمان شده اند مطمئن كند.