فوايد غذاهاي دريايي، خطرات آن را تحت الشعاع قرار ميدهد

امگا 3 موجود در غذاهاي دريايي بدن را در مقابل سرطان و بيماري قند محافظت کرده و پيشرفت آلزايمر را در مراحل اوليه کند مي کند. با وجود نگرانيهاي فزاينده اي که اخيراً مصرف مواد غذايي دريايي را زير سوال برده و خوردن ماهي و ديگر خوراکهاي دريايي را به خاطر بلعيده شدن جيوه و مواد آلاينده ديگر توسط آبزيان، خطرناک اعلام کرده بود، با توجه به آزمايشها و تحقيقات متعدد مشخص شد که فوايد مصرف يکي دو وعده غذاي دريايي شامل انواع ماهي و غذاهاي دريايي ديگر در هفته، از خطرات تهديد کننده سلامتي است که در اثر آلودگي احتمالي وجود دارند، بسيار بيشتر است.

مصرف ماهي و انواع صدفها و سخت پوستان دريايي نه تنها به حفظ سلامت قلب و جلوگيري از بيماري قلبي کمک ميکند بلکه مصرف آن توسط زنان باردار و شيرده موجب تقويت بينايي و رشد بهتر مغز جنين/نوزاد ميشود.

مدتهاست که متخصصين علوم تغذيه غذاهاي دريايي را به عنوان منابع عالي و کم چربي پروتئين و سرشار از اسيد چرب امگا 3 معرفي کرده اند. اما در عين حال نگرانيهايي در باره وجود آلاينده هايي چون متيل جيوه، ديوکسين و بى فنيل چند کلرى PCB در ماهي ها و سخت پوستان آبزي وجود داشت.

خوزه اوردوواس (Jose Ordovas)، محقق دانشگاه تافتس (Tufts) و عضو گروه گزارش دهنده اين تحقيق، ميگويد که اميدوار است گزارش انستيتوي پزشکي از ميزان وحشت مردم از مصرف موادي که در اصل براي آنان و فرزندانشان بسيار مفيد هستند بکاهد.

عضو ديگر اين گروه، دکتر سوزان کربز- اسميت (Susan Krebs-Smith) و محقق تغذيه در انستيتوي ملي سرطان ميگويد:

به نظر ميرسد که نصايح و توصيه هايي که تا کنون انجام گرفته فاقد انسجام و پراکنده بوده است. کاري که ما قصد انجامش را داريم، در کنار هم قرار دادن اين اطلاعات است. ما اين کار را به شيوه اي انجام داده ايم که موارد سود و زيان مواد غذايي دريايي را طوري در کنار هم قرار داده ايم که هر شخص ميتواند شخصا بهترين انتخاب را انجام دهد.

در اين گزارش آمده است که در ميان مواد غذايي، ماهيهاي چرب مانند ماهي آزاد (سالمون) داراي بيشترين ميزان امگا 3 هستند. آمارهاي تغذيه نشان ميدهند که بيشتر افراد به اندازه کافي از اين چربي مفيد استفاده نميکنند.

محققين ميگويند که هنوز دليل اينکه خوردن ماهي از بيماري قلبي- عامل اصلي مرگ در آمريکا- جلوگيري ميکند مشخص نشده است. اما آنها چنين نتيجه گيري کرده اند که ممکن است اسيد چرب امگا 3 از قلب محافظت کند يا اينکه افرادي که غذاهاي دريايي کم چربي را به گوشتهاي ديگر ترجيح ميدهند، به سادگي کلسترول و چربيهاي اشباع شده کمتري وارد بدن خود ميکنند.

مطالعات اخير همچنين به اين موضوع اشاره ميکند که امگا 3 در مقابل سرطان و بيماري قند نيز از بدن محافظت کرده و پيشرفت آلزايمر را در مراحل اوليه کند ميکند.

انستيتوي پزشکي مصرف غذاهاي دريايي براي گروههاي مختلف را چنين دسته بندي کرده است :

زناني که باردار بوده، قصد بچه دار شدن دارند و يا در حال شيردهي هستند ميتوانند در هفته دو وعده 90 گرمي ماهي پخته مصرف کنند و بايد از مصرف ماهيهاي بزرک شکارچي مانند کوسه و اره ماهي که داراي ميزان بالاي جيوه هستند خودداري کنند.

کودکان زير 12 سال ميتوانند در هفته دو وعده 90 گرمي ماهي و علاوه بر آن تا 180 گرم ماهي تن سفيد مصرف کنند. اين گروه نيز بايد از خورد ماهيهاي شکارچي اجتناب کنند.

جوانان و بزرگسالان سالم ميتوانند با مصرف مرتب غذاهاي دريايي از خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي - عروقي خود بکاهند. اگر در هفته بيش از دو وعده غذاي دريايي در برنامه غذايي خود دارند، براي کاستن از خطرات مواد آلاينده بهتر است از غذاهاي دريايي متنوع استفاده کنند.

بزرگسالاني که در خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي-عروقي هستند ميتوانند با خوردن مرتب غذاي دريايي از مشکلات و خطرات بيماري خود بکاهند.

ترکيب غذاهاي دريايي

در اين گزارش آمده است که مصرف غذاي دريايي نه تنها براي نوجوانان و بزرگسالان سالم، بلکه در اشخاصي که در معرض بيماري قلبي هستند، نيز از بروز مشکل جلوگيري ميکند. براي افرادي که در هفته بيش از دو وعده غذاي دريايي مصرف مي کنند، توصيه ميشود که براي کاهش اثرات مواد آلاينده، از غذاهاي دريايي متنوع استفاده کنند. در اين گزارش ماهي ها به دسته هاي مشخص خوب و بد تقسيم نشده اند اما در آن به دسته بنديهاي زير برميخوريم :

ماهيهاي چرب مانند ماهي آزاد (سالمون) از نظر ميزان امگا3 بالاترين مقام را دارند اما در عين حال داراي مقدار بيشتري چربي اشباع شده و کلسترول بوده و ميتوانند حاوي مقدار بيشتري ديوکسين و PCB باشند.

انواع صدف و سخت پوستان (مانند خرچنگ و ميگو) داراي چربي اشباع شده کمتر هستند اما کلسترول آنها در حد متوسط است و در صورت مصرف شدن به صورت خام داراي بيشترين حد آلودگي ميکربي هستند.

در نهايت در تمام مواد غذايي دريايي ميزان ديوکسين، PCB و ساير مواد آلاينده در حدي نيست که در اندازه مصرف توصيه شده، خطرآفرين باشد.