تفاوتهاى زن و مرد در غسل
سيد محمد مسعود معصومي .1 غسل هاى واجبِ مورد اتّفاق براى بانوان هفت غسل و براى مردها چهار غسل مىباشد و آنها عبارتند از : غسل جنابت؛ غسل ميت؛ غسل مسّ ميت؛ غسلى كه به واسطه نذر و قسم و مانند اينها واجب(1) مىشود؛ غسل حيض، غسل نفاس؛ غسل استحاضه.(2) .2 به وسيله همبسترى (جماع) با شرايطش و همچنين علمِ به خروجِ منى از بدن (در بيدارى باشد يا در خواب، با اختيار باشد يا بى اختيار...). جنابت در مرد و زن تحقّق پيدا مىكند و اما اثبات جنابت براى مرد و زن در موارد خروج رطوبت هاى مشكوكِ به منى وغير آن، بستگى به بودنِ علايمِ منى در آن رطوبت دارد(3). و اما علايم منى، عبارتند از: 1 - خروج منى با شهوت 2 - جهندگى 3 - سست شدن بدن كه با بودن اين سه علامت به اتفاقِ همه فقها حكم به منى بودن مىشود و اگر هر سه علامت نباشد منى نيست و اما اگر بعضى از سه علامت را دارا باشد اقوالى است كه در زير بيان مىگردد: اوّل: در زن و مريض لازم نيست رطوبت با جهندگى بيرون آمده باشد بلكه اگر فقط با شهوت خارج شده باشد در حكم منى است و لازم نيست بدن او سست شود و اين نظر حضرت امام(ره) و حضرت آيهالله فاضل لنكرانى است.(4) دوم: در صورت شك ظاهر اين است كه بودن جهندگى همراه با سستى يا شهوت كافى است و بعيد نيست كه نسبت به زن همين مسأله جارى باشد ولى در مريض تنها خروج با شهوت كافى است و اين نظر حضرت آيهالله گلپايگانى(ره) است.(5) سوم: در زن و مريض خروج منى اگر فقط با شهوت باشد كفايت مىكند و اين نظر حضرت آيهالله اراكى (ره) است.(6) چهارم: در مريض لازم نيست آن رطوبت با جهندگى خارج شده باشد بلكه اگر با شهوت خارج شده و هنگام خارج شدن همراه با سست شدن بدن باشد در حكم منى است و اين نظر حضرت آيهالله خوئى (ره) مىباشد.(7) پنجم: در مريض خروج با شهوت كافى است و اين نظر حضرت آيهالله سيستانى است.(8) ششم: اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا رطوبت ديگر چنانچه همراه با «جستن» و «شهوت» بوده باشد آن رطوبت حكم منى را دارد و اگر اين دو نشانه، يا يكى از آنها را نداشته باشد حكم منى ندارد، ولى در زن و مريض لازم نيست كه با جستن بيرون آيد، بلكه اگر رطوبت هنگامى بيرون آيد كه به اوج شهوت جنسى رسيده است حكم منى دارد. البته غالباً بعد از بيرون آمدن منى بدن سست مىشود، ولى اين موضوع جز شرايط قطعى و نشانهها نيست.(9) و اين نظر حضرت آيهالله مكارم است. .3 يكى از غسلهاى مستحب براى بانوان، غسلِ زنى است كه براى غير شوهرش بوى خوش استعمال كرده است كه در روايت آمدهاست: هر زنى كه براى غير شوهرش بوى خوش استعمال كند، هيچ نمازى از او پذيرفته نمىشود تا اينكه مانند غسل جنابت غسل نمايد. (يعنى برايش حالتى پيدا خواهد شد كه مانند جنابت براى برطرف شدنِ آن نياز به غسل مىباشد.(10» 1- مانند غسلى كه به واسطه اجاره يا شرط در ضمن عقد، يا دستورى كه اطاعتش لازم است واجب شدهاست. توضيح المسائل مراجع، بعد از مسأله 344. 2- توضيح المسائل مراجع، غسل هاى واجب. 3- العروهالوثقى، ج 1، فصل فى غسل الجنابه ؛ توضيح المسائل مراجع، مسأله 346. 4- توضيح المسائل مراجع، مسأله 346؛ توضيح المسائل آيهالله فاضل، مسأله 348. 5- العروهالوثقى، ج 1، فصل فى غسل الجنابه. 6- همان، فصل فى غسل الجنابه. 7- منهاج الصالحين، ج1، ص 48، مسأله 137. 8- همان، ص 61، مسأله 169. 9- توضيح المسائل، مسأله 361 و 362. 10- العروه الوثقى، ج1، فى الأغسال المندوبه، الأغسال الفعليّه، القسم الثانى،«السادس». سيد مسعود معصومي / احکام روابط زن ومرد