ب: آموزش - موضوع شناسی موسیقی نسخه متنی

ب: آموزش

موسيقى اصيل ايران را موسيقى كلاسيك نيز مى نامند, زيرا آموختن رديفهاى هفتگانه در خوانندگى و نوازندگى مرسوم و ضرورى است. اين دستگاهها به صورت سينه به سينه از استادان به شاگردان انتقال مى يابد; بنابراين اصل نغمات در موسيقى سنتى ثابت است و با اين كه استادان فن در مواردى اختلاف نظر دارند, در كل مسأله با هم اتفاق دارند.

ج. ارزش موسيقى اصيل

موسيقى سنتى ايران و شعر فارسى, بويژه در سبكهاى عراقى و وقوع و غزلهاى دوره بازگشت و تصانيف اواخر دوره قاجار, تجلى كلامى و غير كلامى يك حقيقت است و اين مبحث طولى دارد. خلاصه سخن اين كه موسيقى اصيل ايران, ضامن بقاء و دوام شعر و ادبيات فارسى است و اين دو را نبايستى جدا از هم تصوّر كرد. تا هنگامى كه موسيقى بيگانه به ايران راه نداشت, شعر و ادب ايران از دستبرد نوآوريهاى مفرط و منحط مصون بود. تجددطلبى و انحراف در ادبيات از آن وقت آغاز شد كه موسيقى سنتى رقبايى براى خود يافت و غرب زدگان وطنى با موسيقى و ادبيات غرب آشنا شدند و

واما اين موسيقى ازجهت طبقه بندى مخاطب و ارزش هنرى به سه قسم تقسيم مى شود:

1 . قسم عالى (والا)

2 . قسم متوسط (ميانه)

3 . قسم كوچه بازارى يا مطربى (خال طورى)