مقصود از موسيقى وارداتى همه آن آثارى است كه به وسيله صدا و سيما و ساير سازمانهاى فرهنگى به جهت نيازهاى مختلف, از كشورهاى خارجى خريدارى مى شود و يا به وسيله تجار بازار آزاد, به داخل ايران سرازير مى گردد. از سمفونى هاى بزرگ جهان تاموسيقى روز و موسيقى پاپ و جاز, تا آثارموسيقى الكترونيك وجز اينهاموسيقى وارداتى به حساب مى آيند. ما در اين باره, اولاً به دليل عدم هرنوع تخصصى, جز شناسايى آنها سكوت مى كنيم و ثانياًحرمت نظر اعضاى محترم شوراى سياستگذارى را كه قطعاً مخالف موسيقى وارداتى هستند, محترم مى شماريم.اين فهرستى بود كه از موسيقى موجود و رايج كشور كه به گونه ضمنى, به دو اعتبار طبقه بندى شد. نخست, به اعتبار موسيقى موجود, دوّم به اعتبار موسيقى رسانه اى. به راحتى برخى از طبقه بنديهاى مردمى را مى توان عنوان و با آنچه بيان كرديم برابر كرد. مردم در زمان گذشته موسيقى را گاهى به عناوينى از قبيل موسيقى گلها (برنامه گلها), موسيقى لاله زارى, موسيقى كاباره اى, موسيقى دانس, موسيقى شهرنوئى, خال طورى يا مطربى, موسيقى خراباتى و دسته بندى مى كردند اين گونه دسته بندى ها, علاوه بر آن كه از ظرايفى برخوردار است, وضع طبقه مخاطب و فرهنگ آنها وهنرمندان آنها و آثار آنها رامشخص مى كند. اين ميتواند پايه اى براى طبقه بندى ارزشى موسيقى باشد. ازمسائل تأسف انگيز يكى آن است كه بخش عمده آثار پس از انقلاب در طبقه موسيقى لاله زارى دسته بندى مى شود.