موضوع شناسی موسیقی نسخه متنی

* اگر در مسير تعاريف و معانى كه نسبت به (غناء) نزد فقهاء عظام درتاريخ وجود داشته است مرورى كنيم, متغاير و مختلف و ابهام برانگيز بودن آن كاملاً مشهود است. به نظر مى رسد با توجه به دشوارى تعيين مفاهيم وتشخيص مصاديق غناى حلال وحرام كه با الفاظى چون طرب, رقص, لهو و لعب, لحن, ترجيع, كلام باطل, قول زور, فسق, حزن و سرور, آلات و آميخته مى شود, برخى حكم فقهى آن را تنها براساس معناى لغوى و برخى با توجه به مصاديق عرفى زمانه خود فتوى داده اند كه مى بايستى اين موضوع از زاويه هاى گوناگون بررسى و درباره اجزاى آن دقت شود, تا ان شاء الله تكليف هنرمندان و مراكز فرهنگى و هنرى و تك تك مردم مسلمان كه نيازمند آشنا شدن باتكاليف شرعى خود هستند, در جمهورى اسلامى كه رسالت پرچمدارى هنر اسلامى را در ظلمتكده دنيا مادى و شيطانى كنونى برعهده گرفته است, روشن شود. اميد است بتوانيم باكنار زدن پرده هاى ابهام و ايهام, نياز ضرورى و جدّى حكومت اسلامى و جامعه دينى ايران را كه در محاصره انواع صداها, تصاوير و موسيقيهاى مبتذل غربى و قرار دارند به يك موسيقى سالم كه متناسب با نظرات شرع مقدس و در جهت شادابى جامعه و مسؤوليت آفرينى براى نسل جوان در سازندگى و آبادانى ايران اسلامى باشد, برآورده سازيم و موسيقى اسلامى را به تدريج در سرزمينهاى اسلامى جايگزين موسيقى كفر كنيم.

از اين رو پرسشهاى پيوست در هفت بخش تنظيم وتقديم حضور مى گردد. اميد است پاسخ روشن آنها راهگشاى مديران و كارگزاران فرهنگى و هنرمندان متعهد رشته موسيقى باشد.