مخالفان براهين فلسفي اثبات خداوند، براي اثبات مدعاي خود به ادلّ عقلي و نقلي تمسک کردند که بدان ها اشاره ميشود.
دليل اول: خطاپذيري معرفت عقلي
يکي از ادله رهيافت فوق خطاپذيري دانش هاي عقلي، به ويژه در مسأله اثبات وجود ماوراي عقل مانند خداوند است. آنان براي اثبات مدعاي خود به خطا و نقدهاي مطرح، بر براهين عقلي خداشناسي استشهاد ميکنند که رهاورد آن سلب يقين به خداوند در پرتو براهين پيش گفته است. اقبال لاهوري با اشاره به براهين فلسفه (جهان شناختي، هدف شناختي، وجود شناختي) ميگويد: حرکت واقعي فکر را در جست و جوي «مطلق» مجسم ميسازند؛ ولي چون به آن ها همچون براهين منطقي نظر ميشود، ترس آن است که در معرض نقاديهاي جدي قرار گيرند (احياي فکر ديني در اسلام، ص 35). اين معنا به نوعي ديگر در شعر معروف مولانا آمده است: پاي استدلاليان چوبين بود پاي چوبين سخت بي تمکين بود (مثنوي معنوي).