احترام به والدين

در كافى به سند
خود از عبد الله بن سنان روايت كرده كه
گفت‏از امام صادق(ع)شنيدم مى‏فرمود:
يكى از گناهان كبيره عقوق والدين، و يكى
ديگر نوميدى ازرحمت‏خدا،و يكى ايمنى
از
مكر اوست، و روايت‏شده كه از هر گناهى
بزرگتر شرك به خدااست (1) .

و در كتاب فقيه درحقوقى كه از
امام زين العابدين(ع)روايت كرده فرموده:
بزرگترين حق خدا بر تو اين است كه اورا
بپرستى، و چيزى شريكش نسازى كه اگر
اينكار رابه اخلاص كردى خداوند حقى
براى تو برخود واجب مى‏كند، و آن اين
است كه امور دنيا وآخرتت را كفايت
مى‏كند.

و نيز فرمود: و
اما حق مادرت اين است كه بدانى او تورا
طورى حمل كرد كه احدى، احدى را آن طور
حمل نمى‏كند، آرى او تو را در داخل شكم
خود حمل كرد، واز ميوه قلبش‏چيزى به تو
داد، كه احدى به احدى نمى‏دهد، و او با
تمامى اعضاى بدنش تو را محافظت‏نمود، و
باك نداشت ازاينكه گرسنه و تشنه بماند،
بلكه پروايش همه از گرسنگى و تشنگى
توبود، او باك نداشت ازاينكه برهنه
بماند، همه پروايش از برهنگى تو بود، او
هيچ پروايى





 (1)اصول
كافى، ج 2، ص 278، ح 4.

صفحه :
328





نداشت از گرما، ولى
سعيش اين بود كه بر سر تو سايه
بيفكند،او به خاطر تو از خواب
خوش‏صرفنظر كرد، و تو را از گرما و سرما
حفظ نمود، همه اين تلاشها براى اين است
كه‏تو مال اوباشى، و تو نمى‏توانى از
عهده شكر او برآيى، مگر با يارى و توفيق
خدا.

و اما حق پدرت اين است
كه بدانى او ريشه تو است، چون‏اگر او
نبود تو نبودى، پس هروقت از خودت چيزى
ديدى كه خوشت آمد، بدان كه اصل آن نعمت
پدرتو است، پس حمدخدا گوى، و شكر پدر
بجاى آر، آن قدر كه با اين نعمت برابرى
كند، و هيچ نيرويى نيست جزبه وسيله
خدا (1) .

و در كافى
به سند خود از هشام بن سالم، از امام
صادق(ع)روايت‏كرده كه‏فرمود: مردى نزد
رسول اكرم(ص)رفت و گفت: يا رسول الله به
چه‏كس نيكى كنم؟فرمودبه مادرت، عرضه
داشت: سپس به چه كس؟فرمود: به مادرت،
عرضه داشت: سپس به چه‏كس؟فرمود: به
مادرت، عرضه داشت: سپس به چه كس؟فرمودبه
پدرت (2) .

و در
مناقب آمده كه روزى حسين بن على(ع)به
عبدالرحمان بن عمرو بن‏عاص گذشت، پس
عبد الرحمان گفت: هر كه مى‏خواهد به
مردى نظر كند كه محبوبترين‏اهل‏زمين
است نزد اهل آسمان، به اين شخص نظر كند،
كه دارد مى‏گذرد، هر چند كه من بعد
ازجنگ صفين تاكنون با او همكلام
نشده‏ام.

پس ابو سعيد
خدرى او را نزد آن جناب آورد،
حسين(ع)به‏او فرمود: آيامى‏دانستى كه
من محبوبترين اهل زمين نزد اهل آسمانم،
و با اين حال در صفين شمشيربه‏روى من و
پدرم كشيدى؟به خدا سوگند پدر من بهتر از
من بود، پس عبد الرحمان عذر خواهى‏كرد
و
گفت:آخر چه كنم رسول خدا(ص)به خود من
سفارش فرمودكه پدرت را اطاعت كن، حضرت
فرمود: مگر كلام خداى را نشنيدى كه
فرمود: و ان‏جاهداك‏على ان تشرك بى ما
ليس لك به علم فلا تطعهماو نيز مگر از
رسول خدا(ص)نشنيده‏اى كه
فرمود:اطاعت(پدر و مادر و يا هر كس كه
اطاعتش واجب‏است)بايد كه معروف باشد، و
اطاعتى كه نافرمانى خدا است معروف و
پسنديده‏نيست، و نيزمگر نشنيده‏اى كه
هيچ مخلوقى در نافرمانى خدا نبايد
اطاعت‏شود (3) .

 (1)من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص
376.

(2)

كافى، ج 2، ص 159، ح 9.

(3)مناقب، ج 4، ص 73 -
طبع قم.

علامه سيد محمد
حسين طباطبايى قدس سره ترجمه تفسير
الميزان جلد 16 صفحه 327