هاي كنترلي در مواجهه با انحرافات اجتماعي، يكي از استراتژيهاي راهبردي قرآن كريم ميباشد. در اين رويكرد از يك سو نقش محوري نظارت دروني و تأثيري كه دين ميتواند در ابعاد مختلف نگرشي، احساسي و رفتاري ايجاد نمايد، به عنوان بهترين شيوه پيشگيري از كجروي معرفي شده است؛ از سوي ديگر، تأثير عوامل مختلف ديگري از قبيل تعليم و تربيت، الگوها و گروههاي مرجع، قوانين اجتماعي، عدالت اجتماعي، همبستگي اجتماعي و اقتدار حكومتي به عنوان عوامل نظارت بيروني در پيشگيري مورد تأكيد قرار گرفته است و سرانجام از موانع پيشگيري، مثل تعارض هنجاري و تعارض ساختاري سخن به ميان آمده است.
واژگان كليدي:
كنترل اجتماعي، جامعه پذيري، پيشگيري، نظارت، تعليم و تربيت، اسوه، گروه مرجع، قوانين اجتماعي، عدالت، همبستگي، اقتدار، تعارض هنجاري، تعارض ساختاري.